Bijlage E - Bidden tot de Geest?

 

De laatste jaren is men in de charismatische beweging begonnen om tot de Heilige Geest te bidden. Men richt het gebed geregeld tot de Heilige Geest.

 

Wat zegt de bijbel daarover?

 

1. De bijbel kent het bidden tot de Heilige Geest niet

 

Er staan vele gebeden in het Nieuwe Testament. Niet één van deze gebeden is tot de Heilige Geest gericht. Hetzelfde geldt voor het Oude Testament. In het onderwijs over het gebed, dat we in de bijbel vinden, wordt er ook over gezwegen.

 

2. Niet boven de Schrift uitgaan

 

“niet te gaan boven hetgeen geschreven is”  (1 Kor. 4:6)

 

We moeten niet boven de Schrift uitgaan. Dat is een bijbels principe. Als de apostelen het niet deden en onderwezen dan moeten wij dat ook niet doen.

 

3. Tegenwerpingen

 

3.1. De Heilige Geest is God dus moet en mag Hij aanbeden worden

 

Men redeneert als volgt. God mag en moet aanbeden worden. De Heilige Geest is God. Dus moet en mag de Heilige Geest ook aanbeden worden.

 

Deze redenering is echter te simpel.

 

Ten eerste wordt er in deze redenering geen rekening gehouden met het feit dat de God van de bijbel een drieënige God is. Bij bepaalde activiteiten van God staat vaak één van de drie personen meer op de voorgrond. Zo is het ook bij het horen en verhoren van het gebed. Waarom dat zo is wordt in de bijbel niet rechtstreeks gezegd. Wellicht heeft God het op deze manier besloten omdat Hij niet wil dat we op de Heilige Geest gericht raken. (Van de Heilige Geest wordt gezegd dat deze niet naar zichzelf verwijst maar naar Jezus, Johannes 16:13,14).

 

Ten tweede, als de redenering op zou gaan dan zijn de apostelen wel erg in gebreke gebleven, want uit de bijbel blijkt niet dat ze tot de Geest baden. Er is geen enkel gebed beschreven dat tot de Geest is gericht. De apostelen hebben anderen er ook niet toe opgeroepen.

 

3.2. Een beroep op de kerkgeschiedenis

 

Men wijst op enkele oude liederen, waarin de Geest wordt aangesproken. Er is b.v. een bekend lied met als titel Veni Spiritus Sancti (Kom Heilige Geest). Deze liederen zijn afkomstig uit het milieu van de Rooms-katholieke Kerk, die al heel snel in de geschiedenis in allerlei opzichten is afgeweken van de bijbelse leer. Een van de afwijkingen is dat men, in afwijking van de leer der apostelen, tot de Geest begon te bidden en te zingen.

 

3.3. De enige schijnbare uitzondering

 

Let wel schijnbare, want bij nadere beschouwing is het geen echte uitzondering. Het gaat om Ezechiel 37:9. 

 

Ezechiel krijgt een visioen. De hand des Heren kwam op hem en hij werd door de Here in de geest naar buitengevoerd en in een dal vol beenderen neergezet. Vervolgens liet de Here hem het dal doorlopen en werd hij door de Here aangesproken. De Here stelt hem een vraag en geeft hem twee opdrachten. Eerst moet hij tegen de doodsbeenderen profeteren en vervolgens tot de Geest. Ezechiel profeteerde en de doodsbeenderen vormen zich weer tot complete lichamen, maar er was nog geen leven (geen geest) in hen. Vervolgens profeteert Ezechiel tegen de geest met als gevolg dat de lichamen tot leven kwamen.

 

Enkele opmerkingen.

 

(1)    Het uitzonderlijke van de situatie

 

Het gaat hier om een bijzondere situatie. Een visioen, Ezechiel wordt weggevoerd in de geest. Hij ziet dingen, heeft een directe dialoog met God. Er gebeuren wonderlijke dingen, doodsbeenderen worden weer tot een compleet lichaam, later komt er leven in.

 

Deze uitzonderlijke situatie kun je niet als norm nemen voor het normale gebed van de christen

 

(2)    Het gaat niet om gebed

 

Ezechiel krijgt de opdracht om te profeteren. Namens God spreekt hij een machtswoord. Eerst tot de dorre doodsbeenderen en daarna tot de geest. God bekrachtigd door zijn handelen het profeteren van Ezechiel. Het gaat hier niet om een situatie waar gebeden wordt.

 

Deze ene moeilijke tekst wordt door de charismatici gebruikt om, tegen de grote lijn van de bijbel in, in het bidden tot de Geest te legitimeren. Met beroep op deze ene, verkeerd uitgelegde tekst,  verdedigd en legitimeert men het bidden tot de Geest.

 

3.4. Nog een tekst

 

Voor de volledigheid nog een tekst.

 

“Ontwaak, Noordenwind, en kom, Zuidenwind, doorwaai mijn hof, opdat zijn balsemgeuren stromen! Mijn geliefde kome tot zijn hof en ete daarvan de kostelijke vrucht” (Hooglied 4:16)

 

Het Hooglied is een liefdeslied tussen een man en zijn geliefde. Op een bepaald moment spreekt de vrouw het bovenstaande uit.

 

De wind wordt aangesproken. De noordenwind en de zuidenwind. Het gaat om een vrouw die zich klaarmaakt om haar geliefde te ontvangen.

 

Het vereist veel speculatie om hier een gebed tot de Heilige Geest in te lezen. Dit is eigenlijk niet serieus te nemen. Op een dergelijke speculatieve symbolische interpretatie kun en mag je geen leerstellingen bouwen.

 

4. Wat zit er achter?

 

Waarom wijkt men af van het voorbeeld en de leer der apostelen? Deden zij het dan verkeerd. Weten wij het beter dan zij?

 

Wat is dat voor geest die zit achter de hardnekkige weigering om zich te houden aan het onderwijs en het voorbeeld van de apostelen?

 

Het oproepen van de Geest

 

In sommige charismatische kringen is het bidden tot de Geest al verder ontwikkeld tot het oproepen van de Geest.

 

Men nodigt de Geest uit om te komen en aan het werk te gaan. Het uitnodigen van de Geest is b.v. een belangrijk onderdeel uit de ‘ministry’ zoals die werd beoefend en geleerd door John Wimber.

 

Men spreekt wel over het “powergebed”.

 

Het is zeer de vraag of de Geest zich wel zo laat aanroepen. En toch schijnt er wat te gebeuren als men het ‘powergebed’ (Kom Heilige Geest) uitspreekt. Er gaat een geest aan het werk, maar welke geest.

 

 

 

 

 

 

HOME
De serie over de Heilige Geest