Een samenvatting van de bijbelse leer over de bijbel

Er is een levende God.

Het is een persoonlijke God die met de mens communiceert.

Hij heeft gesproken via de profeten.

Het belangrijkste wat Hij tot ons wilde zeggen heeft Hij neer laten schrijven in de boeken van de Bijbel.

Gods Geest heeft de verschillende menselijke schrijvers van de bijbel zodanig geleid dat ze precies datgene neerschreven wat Hij door hen heen wilde zeggen. De bijbel is woordelijk door Gods Geest ingegeven. Daarom is de bijbel letterlijk het woord van God. De uitdrukking "de bijbel zegt" staat gelijk aan "God zegt".

God heeft de tekst van de bijbel door de eeuwen heen bewaard. Hij heeft er voor gezorgd dat de gelovigen de boeken, die door Zijn Geest zijn ingegeven, hebben herkend en erkend. De gelovigen hebben die boeken verzameld, zo is onze bijbel ontstaan.

Omdat de bijbel door Gods Geest is ingegeven is hij onfeilbaar. Alle informatie die er in staat klopt en komt overeen met de werkelijkheid.

Omdat de bijbel Gods woord is heeft de bijbel gezag. We moeten ons aan de bijbel onderwerpen. Want in de Bijbel is immers God zelf aan het woord. God is de koning van de gehele schepping, daarom moeten we naar Hem luisteren. God weet precies hoe dingen in elkaar zitten of wat er ooit is gebeurd. Als Hij ons ergens over informeert dan moeten we Hem geloven. Tegen de bijbel ingaan komt neer op opstand tegen God. We moeten voor waar houden wat God ons in de bijbel voorhoudt en we moeten doen wat God ons in de bijbel opdraagt. Wat in de bijbel staat is voor een christen bindend. Het "er staat geschreven" is het einde van alle tegenspraak.

Wat we geloven moeten we alleen op de bijbel baseren. De bijbel is onze enige kenbron voor het geloof. Het is onze enige norm voor geloof en leven.. De bijbel is 'genoegzaam'. Alles wat we nodig hebben om godvruchtig te leven staat er in (2 Tim. 3:16,17).

De bijbel is begrijpelijk. Als je wedergeboren wordt dan ontvang je de Heilige Geest die je helpt bij het verstaan van de bijbel. We moeten de bijbel rationeel uitleggen: we moeten de woorden van de bijbel in de normale betekenis nemen en op het verband van de tekst letten bij de uitleg. Bij de uitleg van een bijbelboek moeten we rekening houden met de historische omstandigheden waarin het geschreven is. We moeten zoveel mogelijk vragen nagaan als: wie is de schrijver is, wat was de aanleiding tot het schrijven, wat het doel, voor wie het is geschreven, naar welke historische situatie word verwezen.

We moeten niet aan schrift 'inleg' doen. We moeten niet meer 'in' een bijbelgedeelte lezen dan er staat. Er is geen ruimte voor speculatie. Als de bijbel ergens over zwijgt dan moeten wij er ook over zwijgen. In dat geval kunnen we er niet met zekerheid en gezag iets over zeggen.

We moeten bij de uitleg het principe van "Schrift met Schrift vergelijken" toepassen. De ene tekst werpt licht op de andere. De bijbel legt zichzelf uit. Als we een bepaalde tekst bestuderen moeten we daar alle teksten bij betrekken die iets over hetzelfde onderwerp zeggen.

Als we willen weten wat de bijbel over een bepaald onderwerp zegt dan moeten we de bijbel inductief bestuderen. Inductief de bijbel bestuderen gaat in drie stappen. Als eerste stap verzamel je alle bijbelgedeelten die iets over het onderwerp zeggen. Stap twee is dat je elk van die bijbelgedeelten apart bekijkt en uitlegt. Je kijkt wat elk bijbelgedeelte over het onderwerp zegt. Dat noteer je. Daarna volgt stap drie. Je verzamelt alles wat je door de bestudering en uitleg van de individuele teksten hebt gevonden en daar haal je de grote lijnen uit. Op deze manier vind je de leer van de bijbel over een bepaald onderwerp.

We moeten bij het lezen van de bijbel drie vragen stellen. (1) Wat staat er? (2) Wat betekent het? (3) En hoe kan ik het toepassen?

Bij het bestuderen van de bijbel moet je uitgaan van de grondtalen of ten minste van een nauwkeurige vertaling. Een goede vertaling is een zo letterlijk mogelijke vertaling.