Het neo-evangelicalisme is ontstaan in de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw. Voor uitleg over het ontstaan van het neo-evangelicalisme, zie de studie ‘Evangelisch, neo-evangelisch , fundamentalistisch’
1. Het voornaamste kenmerk is het verwerpen van de
bijbelse opdracht tot afscheiding
In plaats van afscheiding kiest men voor infiltratie
Zie de studie over de bijbelse opdracht tot afscheiding, klik hier. Zie speciaal punt 17.5.
Men roept op tot een dialoog, tot een gesprek. Maar achter deze oproep zitten bepaalde niet uitgesproken vooronderstellingen, klik hier.
De grens tussen waarheid en leugen, tussen echt en namaak wordt vervaagd. De idee dat er geestelijke namaak is. Valse leraren, valse bewegingen en valse kerken komen niet in hun denken en beleving voor.
Samen bidden moet toch kunnen, klik hier.
3. Het is oecumenisch
Ieder wordt als medechristen geaccepteerd, ongeacht welk evangelie men brengt.
Eenheid wordt boven waarheid gesteld.
Hierachter zit ten diepste een mystieke visie op religie achter, klik hier.
Zie ook het gedeelte van hoofdstuk 6 in de studie in de studie ‘Wat is er aan de hand in de evangelische wereld?’ dat over de oecumene van het hart gaat.
4. Het is ‘alleen positief’
Alle bijbelse onderwerpen die door de natuurlijke mens als onprettig worden ervaren worden zo veel mogelijk genegeerd, gemarginaliseerd en verzacht.
Voor een lijst met de voornaamste onderwerpen die worden genegeerd of verworpen. Klik hier.
5. Sterk door het postmodernisme beïnvloed, relativering
van de leer
De leer wordt gerelativeerd. Voor uitleg, zie hoofdstuk 4 van de studie ‘Wat is er aan de hand in de evangelische wereld?’
Men heeft van Karl Barth, en de neo-orthodoxie, overgenomen dat de traditionele visie op dogma en ook de leer over de inerrancy van de bijbel is gebaseerd op westers rationalisme en niet op de bijbel.
Deze visie op dogma werkt door in de visie op de bijbel.
Zie o.a. het artikel ‘De verandering in de visie op de bijbel’.
Voor nadere toelichting, zie ook de linken:
De paradigmawisseling in de evangelische en orthodox reformatorische wereld
Modernisme, postmodernisme en het bijbelse christendom
6. Verwerping van de inerrancy van de bijbel
Dit is een belangrijk ijkpunt. Bijna alle neo-evangelicals verwerpen de inerrancy van de bijbel.
Voor nadere uitleg: Het loslaten van de onfeilbaarheid van de bijbel.
(Dit is hoofdstuk 1 van de overzichtstudie
Wat is er aan de hand in de
Evangelische wereld?)
Zie ook wat hierboven onder punt 5 is besproken.
7. Een pragmatische benadering
Als het werkt dan is het in orde. Toetsing aan de bijbel is niet nodig.
8. Anti-fundamentalisme
Men plakt op de traditionele evangelicals het etiket ‘fundamentalist’.
Men is zeer tolerant tegenover iedereen met uitzondering van de traditionele evangelicals. Die worden fel aangevallen.
Agressie ten opzicht van de traditionele evangelicals.
De machtsovername van de neo-evangelicals in de evangelische instituten
Zo gauw de neo-evangelicals de macht hebben dan worden de traditionele evangelicals er uit gewerkt.
Evangelisch, neo-evangelisch en fundamentalistisch
9. Een verlangen naar intellectuele respectabiliteit
De neo-evangelische bijbelleraren, schrijvers, professoren willen serieus genomen worden door de rest van de wetenschappelijke wereld. Daar past uiteraard geen militante houding bij.
Men probeert zich de wat afstandelijke, verondersteld objectieve wetenschappelijk houding eigen te maken. Alsof wetenschap ten diepste neutraal zou kunnen zijn. Je kunt best integer zijn, en alle argumenten zorgvuldig overwegen, en toch vurig van geest zijn.
10. Aanpassing aan de wereld
Compromis op het gebied van de visie op de bijbel. Loslaten van de inerrancy, relativeren van de leer in het algemeen. Het overnemen van gedeelten van de mystieke visie op religie, etc.
Compromis op het gebied van de moraal. Homofilie, de positie van de vrouw (emancipatie), echtscheiding en hertrouwen, etc.
Wereldgelijkvormigheid. In muziek, kleding, methoden, etc.
11. De wereld hervormen, verbeteren
De voornaamste opdracht van de gemeente in deze tijd is de verkondiging van het evangelie. Dat is de nadruk in de bijbel. De neo-evangelicals kiezen voor een twee sporen aanpak. Naast wereldevangelisatie wordt als gelijke de opdracht tot wereldverbetering geplaatst.
12. Weigering om te
toetsen, te weerleggen, te vechten voor het geloof
Gepaard met een felle veroordeling van
degenen die het wel doen
Voor een sterk staaltje van dit laatste verwijs ik naar wat Rick Warren over dit onderwerp in Doelgericht Leven heeft geschreven, klik hier.
Toetsen - een bijbelse opdracht
Valse leer en valse leraren en geestelijk namaak komen in de beleving van de neo-evangelicals nauwelijks voor.
13. Soft, zacht
Het gaat om een houding van slapheid, zacht, week. Een verlangen naar een minder streng christendom. Een afkeer van vechten voor de waarheid.
Het Laodicea christendom.
Openbaring 3:14-22
Lauwheid.
Men is totaal vreemd aan de innerlijke houding en beleving van de apostel Paulus. Hoe die vocht voor het behoud van de gezonde leer. De felheid van Paulus, zijn heilige verontwaardiging en toorn over het verdraaien van het evangelie. Het gaat om het eeuwig behoud van de mensen om ons heen.
“let op de honden, let op de slechte arbeiders” (Filp 3:2)
“die zij vervloekt, die zij vervloekt” (Galaten 1:8,9)
"Verontwaardiging greep mij aan" (Psalm 119:53) Dit beleefde David.
Het lijkt er soms op dat het enige waar een neo-evangelical nog werkelijk verontwaardigd en toornig over wordt het optreden van een neo-evangelical is die toetst en waarschuwt.
Toen Jezus zag hoe de tempel was veranderd van een bedehuis in een rovershol raakt hem dat. Hij reinigde de tempel. De ijver van de Heer verteerde hem. Het brandde in Hem. “En zijn discipelen herinnerden zich dat er geschreven is: De ijver voor uw huis zal mij verteren.” (Johannes 2:17)
In Judas :3 wordt ons aangespoord om te strijden voor het geloof. Deze oproep staat in het verband met het binnendringen (sluipen!!) van valse leraren, zoals uit :4 blijkt. Er staat dat we "tot het uiterste" moeten strijden. Het Griekse woord is ep-agonizesthai, vergelijk het engelse to agonize. Dat wordt wel vertaald met doodstrijd.