Vorig jaar, 2004, is een boek uitgekomen met de titel "Leven naar
Gods plan - het Life Model." De auteurs zijn: Jim Wilder, James G.
Friessen, Anne M. Bierling, Rick Roepcke, Ruth Ann Koepcke, Maribeth Poole.
Het 'Life Model' wordt gepresenteerd als een christelijk pastoraal
model waarin Gods verlossingswerk centraal staat. Het heeft tot doel mensen te
trainen en toe te rusten om zichzelf en anderen te helpen op de weg naar
herstel. (Deze informatie komt van de achterkant van het boek)
In werkelijkheid is het boek meer dan dat. Het presenteert ook een
visie op geestelijke groei en de weg daarnaar toe. Het boek houdt zich niet
alleen bezig met genezing van mensen met trauma's maar ook met geestelijke
groei in het algemeen. (p.8)
Het is een interessant boek, zeker voor christenen die pastorale hulp
verlenen, maar toetsing aan de bijbel levert een aantal bezwaren op, waarvan
sommige zeer zwaarwegend zijn.
1. Het ontbreken van het evangelie
In het boek ontbreekt de kern van het bijbelse evangelie volledig. De
dood en opstanding van Jezus Christus, zijn wederkomst. Het plaatsvervangend
sterven wordt niet genoemd. De bijbelse weg tot behoud komt niet ter sprake. De
vergeving der zonden. Jezus aannemen, bekering.
Dat is merkwaardig voor een boek dat pretendeert een christelijk
pastoraal model te brengen.
Wat er wel staat is dat de Here Jezus stierf voor gebroken harten.
"Hij gaf zijn leven om hun gebroken harten te genezen" (p.7)
Waar staat dat in de bijbel? Ik lees wel dat Jezus stierf voor onze
zonden (1 Kor. 15:3).
Het gaat er om dat de bijbelse nadruk is verlegd. Van zondeschuld,
belijdenis, bekering, vergeving en heiliging naar innerlijke genezing.
Het boek biedt, zoals gezegd, meer dan hulp aan getraumatiseerde
mensen. Het geeft een visie op geestelijke groei. De naam is niet voor niets
"Life Model". God heeft zelf ook een "Life Model" gegeven
in het Nieuwe Testament. Dat is zijn boek waarin geestelijke groei wordt behandeld.
In tegenstelling tot het boek dat we toetsen is zonde daar wel een belangrijk
thema. Het doden van de werkingen van de oude mens en het aandoen van de nieuwe
mens. "Dood dan de leden die op aarde zijn … thans moet gij ook dit alles
wegdoen .. doet aan …" (Kol. 3:5-12)
Zonde heeft geen plaats in het Life Model van de schrijvers van dit
boek.
2. Merkwaardige definitie van verlossing
Ik citeer: "Het Life Model hanteert de volgende betekenis:
verlossing betekent dat God goed uit kwaad kan voortbrengen, ons volkomen kan
maken en ons Zijn grote kracht kan laten ervaren. Verlossing betekent dat we
vanuit onze diepste pijn ons belangrijkste levensdoel kunnen ontdekken"
(p. 14)
Het doel is dus te ervaren dat God uit het kwade dat ons is overkomen
iets goeds voortbrengt, dat Hij ons volkomen maakt, dat we zijn grote kracht
ervaren, en dat we vanuit onze diepste pijn ons belangrijkste levensdoel
ontdekken.
Als je dat bereikt dan ben je verlost.
Dit is een totaal andere invulling dan het bijbelse begrip verlossing.
Jezus kwam om ons te verlossen van de zonde. "Gij zult hem de naam Jezus
geven want Hij is het zijn volk zal redden van hun zonden" (Matth.
1:21).En als hij terugkomt komt de verlossing van ons vergankelijk lichaam
(Filp 3:20,21). Om deze dingen draait in de bijbel de verlossing. "In wie
wij de verlossing hebben, de vergeving der zonden" (Kol. 1:14)
Het verwarrende van het boek is dat het bekende bijbelse termen als
verlossing gebruikt en daar een geheel andere, niet bijbelse, invulling aan
geeft. Hetzelfde wordt b.v. gedaan met het begrip geestelijke groei. Dat wordt
verderop nog besproken.
3. Gevaarlijke gnostische gedachten
Dit is het ernstigste bezwaar tegen het boek. Speciaal hoofdstuk 5
"Uw hart en Gods plan" staat vol met gnostische dwalingen. In de
volgende punten worden ze besproken.
4. Geen zondeval in bijbelse zin
Op pagina 62 staat "Christenen geloven dat God alles goed
geschapen heeft, ook de mens". En daar stopt de schrijver.
Zonde is zoals gezegd helemaal geen thema in dit 'Life Model'
5. Toch een zondeval, maar dan gnostisch uitgelegd
Centraal in de geschiedenis van de zondeval wordt de kennis van goed
en kwaad gesteld
Daar draait de uitleg van de schrijver van het boek om.
De schrijver van het boek beweert dat door de overtreding van Adam en
Eva wij een vertroebeld onderscheidingsvermogen hebben kregen. We denken dat we
weten wat goed en kwaad is maar dat is niet zo.
"Op dat moment verkregen ze …. een vertroebeld
onderscheidingsvermogen - de sarkos (het vlees) kreeg grip op hen." (p.
83)
Ons vlees is dat wij denken te weten wat goed en kwaad is.
"De sarkos, ofwel het vlees of de oude mens, is het menselijk
vermogen om goed en kwaad te onderkennen, te beoordelen of te
onderscheiden" (p. 79)
Dit is totaal iets anders dan wat de bijbel zegt. Volgens de bijbel is
het vlees onze oude zondige natuur, ons boze hart dat geneigd is tot alle
kwaad. Ook als christen hebben we nog steeds te maken met onze oude natuur
"met de zuiging en de verlokking van onze eigen begeerte" (Jakobus
1:14) zodat we niet zomaar doen wat we wensen (Romeinen 7:14-26).
6. Kennis van goed en kwaad is voor ons onmogelijk
Dat wordt in het boek beweerd:
"We hebben dus een beangstigend probleem: telkens wanneer wij
proberen te onderscheiden wat 'goed' of wat 'goed is om te doen' zullen we het altijd
bij het verkeerde eind hebben" (p.83)
Dit is volstrekt in strijd met wat de bijbel zegt.
De bijbel gaat er simpelweg van uit dat wij, als christenen, in staat
zijn om onderscheid te maken tussen goed en kwaad. Zie b.v. de opdracht in Romeinen
12:9, daar staat "Weest afkerig van het kwade, gehecht aan het
goede." Paulus zegt dit tegen alle christenen. Hij spreekt over het kwade
en het goede. Hij gaat er vanuit dat de christenen weten wat het kwade en wat
het goede is.
7. De bijbel zal niet helpen
"Onze kennis en begrip van de Bijbel zal niet helpen omdat we
altijd belemmerd worden door de leugens van de sarkos en de beperkingen van ons
verstand" (p. 83)
Hier stelt de schrijver ronduit dat je door het onderzoeken van de
bijbel geen juist inzicht kan krijgen in wat goed of kwaad is in Gods ogen. Je
kunt in de bijbel dus niet de wil van God vinden.
De begrijpelijkheid (de doorzichtigheid) van de bijbel wordt volledig
ontkend. We hebben eigenlijk niets aan de bijbel. Het openen van Gods woord
geeft volgens de schrijvers van het boek blijkbaar geen licht.
De Psalmist zei het heel anders:
"Het openen van uw woorden verspreidt licht,
het geeft de onverstandigen inzicht" (Psalm 119:130)
8. Het boek over het probleem van de mens en de
oplossing
"Ons vlees speelt spelletjes met ons en vult ons hart zodat we
geen plaats meer hebben voor de genade gaven en richtlijnen waarmee Gods ons
leven wil vullen. We leven - beter gezegd, sterven - omdat we liever regels en
dogma's willen volgen dan de Heilige Geest die in ons leeft." (p. 83)
Hier wordt de klassieke valse tegenstelling tussen leer en leven
gemaakt, tussen de bijbel en de Heilige Geest. Dit is een van de kenmerken van
de mystiek. Kennis van de bijbel, van de bijbelse leerstellingen (dogma's), van
de bijbelse richtlijnen staat, in die visie, een echt leven met God in de weg.
Het probleem van de mens is, volgens het boek, dat hij door zijn trotse
zelfoverschatting denkt dat hij kan ontdekken wat goed en wat kwaad is. Hij
denkt dat hij uit de bijbel kan opmaken wat de wil van God is, wat goed en fout
is. Hij richt zijn leven naar regels en dogma's, maar die regels zijn altijd
fout (Zie hierboven punten 4 en 5). Het gevolg is dat hij in een kramp raakt en
daardoor juist verder van zichzelf verwijderd raakt. Het boek gebruikt het
woord "sterven". Daardoor staat hij niet open voor Gods genadegaven
en de leiding van Gods Geest.
De oplossing is dat wij erkennen dat we niet tussen goed en fout kunnen
onderscheiden. Dat we ophouden met het volgen van regels en dogma's en dat wij
ons door de Geest laten leiden.
Maar over welke 'geest' heeft men het hier?
Dit kan niet de Heilige Geest zijn. Die Geest werkt juist door de tekst
van de bijbel heen. De bijbel is het zwaard van de Geest (Efeze 6:17, Hebr. 4:12).
De Heilige Geest opent ons verstand zodat wij de Schrift begrijpen en daardoor
op onszelf kunnen toepassen (Lucas 24:45). In het door de Heilige Geest
ingegeven schriftwoord wordt het belang van de leer (van dogma) telkens
onderstreept. Jezus bracht een leer (Johannes 7:17). Als iemand de goede leer
over Jezus niet brengt dan mogen we hem zelfs niet ontvangen (2 Johannes
:10). Timotheus wordt aangespoord om
zuiver in de leer te zijn. En zo staat er nog veel meer in het Nieuwe Testament
over het belang van de leer.
Als je je bewust afkeert van de leer (dogma's) en de richtlijnen uit de
bijbel dan kun je er niet op rekenen dat de Heilige Geest je zal leiden. Als er
dan toch een geest leiding geeft is het een geest uit de afgrond. De anti-leer
stemming komt uit demonische bron
Je moet, zo stelt de mysticus en gnosticus, niet in goed en kwaad
denken maar in leven. Wat bevordert het leven en wat remt of dooft het leven,
dat is de regel waarnaar we ons moeten richten. Om dit te onderbouwen wordt
vaak 2 Kor. 3:14 misbruikt. "de letter doodt maar de geest maakt
levend".
Het gaat in dit bijbelgedeelte helemaal niet om de tegenstelling tussen
goed en kwaad, of tussen leer en leven, of tussen de bijbel en en de Heilige
Geest.. Paulus stelt in het bijbelgedeelte twee bedieningen tegenover elkaar.
De bediening van de Wet van Mozes en de prediking van het evangelie van Jezus
Christus. Het ene bedient dood en het andere leven. De prediking van de wet is
"doet dit en gij zult leven" en die prediking bracht de dood omdat
niemand in staat is om uit zichzelf de wet te houden. De prediking van het
evangelie brengt leven omdat we door het geloof in Jezus eeuwig leven ontvangen
en de Heilige Geest, waardoor we van binnenuit kracht krijgen om naar Gods wil
te leven. In dit bijbelgedeelte wordt geen tegenstelling gemaakt tussen de
bijbel en de Heilige Geest. Het gaat om de tegenstelling tussen de heilsweg
onder het Oude Verbond en het Nieuwe Verbond.
9. Volg je hart
Keer op keer wordt in het boek aangeraden om je hart te volgen.
"Uw reis zal voorspoedig verlopen als u uw hart volgt en gaat
leven naar Gods plan" (p.8)
"Mensen hebben genezing nodig zodat ze hun hart leren volgen en
naar Gods plan kunnen leven" (p.9)
"wanneer ieder lid zijn hart volgt en gaat leven volgens Gods
plan" (p. 7)
Dus niet je leven richten naar de Schrift. Niet je leven richten naar
het woord van God, dat wij kunnen verstaan en toepassen op ons leven omdat de
Heilige Geest ons verstand verlicht. Nee, in plaats daarvan volgen we ons hart.
De schrijvers stellen dat we een nieuw hart van Jezus hebben gekregen.
Een hart waarin Jezus woont, een hart dat op God gericht is. En als we dat
volgen dan komt het in orde. Dan zal het leven toenemen. Het volgen van je hart
wordt blijkbaar parallel gebruikt met het volgen van de 'geest'.
De schrijvers zijn veel te optimistisch over de mogelijkheid van het
wedergeboren hart om zonder sturing van de bijbel de wil van God te
kunnen vinden.
Nergens staat in de bijbel dat we ons hart moeten volgen. Een christen
behoort zich door de Geest te laten leiden en hij richt zich op het woord van
God. In de bijbel staat Gods geopenbaarde wil. Daar vinden we de opdrachten, de
principes, hoe God over allerlei dingen denkt.. Daarom zegt Jakobus ook
"Weest daders des woords", met andere woorden ''doe wat er staat
geschreven" (Jakobus 1:22).
De gedachte van het volgen van jezelf, van je hart, komt uit de
humanistische psychologie en uit het oosterse denken, de gnostiek en mystiek.
Het volgen van je hart leid tot volledige zelfontplooiing en
zelfverwerkelijking (verlossing). In het oosterse denken moet je je 'tao'
volgen of je 'dharma', je eigen individuele levensweg. De schrijvers hebben dit
'gedoopt' en 'verchristelijkt' tot het volgen van je eigen door Jezus
vernieuwde en wedergeboren hart.
Naast 'het volgen van je hart' spreekt men over gaan leven naar Gods
plan. Met plan kan hier niet bedoeld zijn de richtlijnen die voor elke christen
objectief in de bijbel staan. Immers volgens de schrijvers is het onmogelijk om
de bijbel goed te verstaan (Zie hierboven punt 7). Als je je hart leert volgen
dan komt je vanzelf in Gods plan voor jou persoonlijk, in je eigen levensweg
tot zelfverwerkelijking, terecht.
10. Het volgen van je hart
brengt verlossing
"Verlossing komt wanneer we ons hart volgen" (p. 84)
Waar wordt dat in de bijbel geleerd?
Waarom heeft Paulus dan brieven vol geschreven met informatie en met
richtlijnen.
Zie de notities over wat de bijbel zegt over verlossing, hierboven
onder punt 2.
11. Ons nieuwe hart is de bron van de ware kennis
"Niet ons verstand, vlees of onze ziel maar ons nieuwe hart is de
bron van ware kennis" (p.84)
De bijbel wordt niet genoemd. En dat terwijl de bijbel de werkelijke
bron van ware kennis is.
Die we ontvangen als Gods Geest bij de lezing van zijn woord ons
verstand verlicht en opent (Lucas 24:45). De schrijver van het boek kent deze
bron van ware kennis blijkbaar niet. In plaats van op de bijbel, Gods bron van
ware kennis, wijst de schrijver op het nieuwe hart.
"Het hart dat Jezus ons gegeven heeft, zal ons vertellen wat Gods
wil is." (p. 84)
Bijbelteksten over de zegeningen van het nieuwe verbond worden
uitgelegd in mystieke zin. Men laat ze zeggen dat we direct, dus los van de
Schrift, zullen weten wat Gods wil is. Alsof er geen zondige menselijke natuur
meer is die ons ook beïnvloed. We hebben de bijbel nodig om te kunnen schiften
tussen wat van God is en wat niet van God is (Hebr. 4:12).
Zie in welke richting de schrijvers van het boek werken. Eerst stellen
ze dat we niet in staat zijn om in de bijbel de wil van God te ontdekken (Zie
hierboven punt 7). En als we ons richten op, uit het onderzoek van de bijbel
verkregen, dogma's en richtlijnen dan is er in ons leven geen plaats voor Gods
genade (Zie hierboven punt 8). Daarna beweren ze dat ons nieuwe hart ons wel
zal vertellen wat we moeten doen.
De christenen worden losgemaakt van de bijbel.
In dit licht wordt de merkwaardige verdraaiing, de andere invulling,
van het bijbelse begrip verlossing door de schrijvers van het boek, zie hierboven
onder punt 2, begrijpelijker. Ze passen zelf toe wat hierboven is besproken. Er
is niet objectief, dat wil zeggen voor ieder geldig, vast te stellen wat de
bijbel over verlossing leert. Dus zijn ze vrij om er een eigen invulling aan te
geven. Dit is waarschijnlijk wat hun hart hen door ervaringen (Zie hieronder,
punt 12) en door rechtstreekse ingeving van de Geest heeft geleerd.
12. Kennis door ervaring
Nadat de schrijver heeft beweerd, zie hierboven de punten 6 en 7, dat
we nooit kennis van goed en kwaad kunnen hebben zegt hij onderaan op dezelfde
bladzijde het volgende:
"Alleen door veel ervaring kunnen mensen die geestelijke volwassen
zijn, een idee krijgen van wat goed en kwaad is in Gods ogen (Hebreeën 5:14,
NBG)" (p. 83)
Door ervaring (let wel, dus niet door inzicht in Gods woord) kunnen we
een idee krijgen van goed en kwaad. Je krijgt er een idee van. Je komt er
enigszins bij in de buurt. Je begint het te peilen. Zo probeert hij de tekst
uit Hebreeën te harmoniseren met zijn gnostieke leer.
In Hebr. 5:14 staat: "Maar de vaste spijs is voor de volwassenen
die door het gebruik van hun zinnen geoefend hebben in het onderscheiden van
goed en kwaad."
Uit deze tekst blijkt dat het goed is om geoefend te zijn in het
onderscheiden van goed en kwaad. Dat wordt beschouwd als iets positiefs. Dus
heel anders als de schrijvers van het boek het voorstellen.
Daar komt het volgende nog bij. Onder punt 6 is er al op gewezen dat de
bijbel er simpelweg van uit gaat dat wij, als christenen, in staat zijn om onderscheid
te maken tussen goed en kwaad. Zie b.v. de opdracht in Romeinen 12:9.
"Weest afkerig van het kwade, gehecht aan het goede." Paulus zegt dit
tegen alle christenen. Hij spreekt over het kwade en het goede. Hij gaat er
vanuit dat de christenen weten wat het kwade en wat het goede is.
De opdracht uit Romeinen 12:9 is in de ogen van de schrijvers een
onmogelijke opdracht want alleen geestelijke volwassen mensen zijn na veel
oefening wellicht in staat om enigszins aan te voelen, een idee te krijgen, van
wat goed of kwaad is.
13. Een samenvatting van het andere evangelie dat het
boek brengt
Het probleem van de mens is dus dat hij in zijn trots denkt dat hij
tussen goed en kwaad kan onderscheiden terwijl dat niet het geval is. Hij denkt
zelfs dat hij de bijbel goed kan verstaan en toepassen op zijn leven. En dat
hij uit de bijbel de wil van God in allerlei situaties kan opmaken. In zijn
trotse verblinding gaat de mens zich richten op wat Hij denkt van de bijbel te
kunnen verstaan. Hij gaat zich op regels en dogma's richten. Het gevolg is dat
hij vervreemd raakt aan zijn eigen wezen. Hij raakt in kramp. De oplossing is
dat hij dit allemaal gaat doorzien en dat hij stopt om zich op regels en
dogma's te richten. In plaats daarvan moet hij zijn hart gaan volgen. Niet
zomaar een hart, maar een wedergeboren hart waar Jezus in woont. Als je zo je
nieuwe hart volgt dan krijg je waar en betrouwbaar onderscheid en dan zul je na
een lange reis in dit leven een volkomen mens worden.
In Galaten 1:6-9 staat wat Paulus heeft gezegd over mensen die een
ander evangelie leerden..
Voor nadere toelichting over de achtergrond van deze zienswijze, zie
het artikel "De gevaarlijkste hedendaagse aanval op de bijbel - de
mystieke visie op religie". Het artikel staat op het internet onder de
link http://www.toetsalles.nl/gevaarlaanv.index.htm
(Zie speciaal de hoofdstukken 1 en 2)
14. Geestelijke volwassenheid
Wat het is? Wat is de weg ernaar toe?
Dit alles volgens de visie van de schrijvers.
"Geestelijke volwassenheid betekent dat we door God gegeven
mogelijkheden ten volle benutten" (p. 23)
De schrijvers zien geestelijke volwassenheid als volledige
zelfontplooiing, zelfverwerkelijking.
Het is geen verrassing dat dit ook wordt geleerd door radicaal
humanistische psychologen als Erich Fromm. En trouwens ook in de New Age. Ook
daar gaat het om de volle ontplooiing van al je mogelijkheden,
zelfverwerkelijking, zelfrealisatie.
De visie op geestelijke volwassenheid die de schrijvers geven is
opnieuw anders dan wat de bijbel over geestelijke volwassenheid zegt.
Wat zegt de bijbel over een geestelijk volwassen mens?
Een geestelijk volwassen mens kent God (1 Johannes 2:14). Zij weten hoe
God is, wat zijn doelen zijn, ze zijn vertrouwd met Gods wegen. Geestelijk
volwassen mensen hebben onderscheid (Hebr. 5:14, 1 Kor. 2:15). Zij zijn in
staat de diepere dingen van het woord van God te begrijpen (1 Kor. 3:2). Zij
hebben geestelijke realiteit in hun leven. De vrucht van de Geest is in hen
openbaar geworden (Galaten 5:22). Dit zijn enkele dingen die Gods Woord over geestelijke
volwassenheid zegt.
Het boek onderscheid niet tussen aan de ene kant sociale en
psychologische volwassenheid en aan de andere kant geestelijke volwassenheid.
De schrijvers spreken over geestelijke volwassenheid en groei maar in
werkelijkheid hebben ze het over sociale en psychologische stabiliteit en
vaardigheden
Wat het boek over de weg tot geestelijke volwassenheid zegt:
Een van de dingen die worden genoemd is het volgende: ‘Angstbanden
veranderen in liefdesbanden’ (p. 26). Je wordt dus geestelijk volwassen door
angstbanden te veranderen in liefdesbanden.
Zie in het bijzonder de richtlijnen voor geestelijke groei die op p. 65
worden gegeven.
·
Wijs de trauma's aan in uw leven zodat u kunt bepalen wat nodig is voor
genezing …
·
Onderzoek in welke emoties u bent vastgelopen of welke u het meest
probeert te vermijden
·
Leg de leugens in uw leven bloot. Zoek naar Gods waarheid om de leugens
te breken
(Noot, het gaat hier niet om waarheid die we
ontdekken als we ons leven zien in het licht van de bijbel. Het gaat hier om
waarheid die direct in ons hart openbaar is geworden en die we door ervaring
hebben ontdekt. Zie hierboven de punten 7, 11 en 12)
·
Zoek ondersteuning in gebed
Deze keer wordt geestelijke groei nog verder beperkt, het komt nu
volledig neer op het genezen van trauma's.
Zie ook de volgende twee uitspraken over groei naar geestelijke
volwassenheid:
"vreugde is de basis van geestelijke volwassenheid" (p. 23)
"Een goede ontwikkeling van het vreugdecentrum is van cruciaal
belang voor geestelijke groei bij mensen" (p. 23)
Over dit vreugdecentrum gaat het volgende punt.
15. Ons vreugdecentrum ontwikkelen
Zie de citaten aan het eind van het vorige punt.
"Onze schepper heeft ons uitgerust met hersenen die zich door het
vreugdecentrum willen laten beheersen" (pp. 46.47)
"Het vreugdecentrum in de rechter voorkant van de prefrontale
cortex in de hersenen is het enige gedeelte van de hersenen dat zich altijd kan
blijven ontwikkelen" (p.23)
De schrijver van het boek legt uit dat ieder mens een vreugdecentrum
heeft in zijn hersenen. Hij zegt dat dit neurologisch is vast te stellen, net
zoals een mens b.v. een spraakcentrum heeft in zijn hersenen. (Of dit werkelijk
zo is weet ik niet, maar laten we er vanuit gaan dat het klopt.)
Het vreugdecentrum groeit in reactie op echte en vreugdevolle relaties
(p. 23). Door zulke relaties zal het vreugdecentrum, in welke leeftijdsfase dan
ook, zich blijven ontwikkelen. Daarom kunnen wonden genezen en zo kunnen mensen
altijd geestelijk groeien (23)
Wat moet je daar op zeggen?
Wat is volgens de bijbel de bron van onze vreugde? Zijn dat echte en
vreugdevolle relaties met andere mensen? Die worden wel genoemd maar slechts
naast vele andere dingen.
De bijbel zegt dat we blijde moeten zijn in de hoop, in wat de toekomst
ons gaat brengen als de Heer komt. (Rom. 12:12). We moeten ons verheugen omdat
onze namen zijn opgetekend in het boek des levens (Lucas 10:20). De psalmist
zegt dat er volheid van vreugde is bij Gods aangezicht, als we in gebed tot God
naderen. De apostel Johannes zei dat hij geen grotere vreugde kende dan te
horen dat zijn kinderen in de waarheid wandelden (3 Johannes :4). De Vader
verhoort onze gebeden opdat onze vreugde vervuld wordt. "bidt en gij zult
ontvangen opdat uw blijdschap vervuld zij" (Johannes 16:24). En zo kunnen
we doorgaan met zaken waarvan de bijbel zegt dat ze ons, als christen, vreugde
behoren te verschaffen.
De vreugde van een christen komt dus voor een groot deel uit
bovennatuurlijke bron. Vreugde is een vrucht van de Geest (Galaten 5:22). Jezus
verblijdde zich door de Geest (Lucas 10:21). "De God nu der hope vervulle
u met louter vrede en vreugde in uw geloof … door de kracht van de Heilige
Geest" (Rom. 15:13) Als je vervuld bent met Gods Geest zul je dit ook
beleven.
Als de theorie over het vreugdecentrum dat ontwikkeld moet worden zou
kloppen, hoe zit dat dan als je tot geloof komt en het vreugdecentrum in je
hersenen is niet ontwikkeld? Kun je dan niet blij zijn in de Heer? Moet je
eerst door het langdurig aangaan van liefdevolle relaties je vreugdecentrum
ontwikkelen voordat je blij kunt zijn in de Heer?
De bijbel zegt tegen elke christen. "Verblijdt u in de Here te
allen tijde. Wederom zeg ik u: Verblijdt u" (Filp 4:4). De bijbel spreekt
over onuitsprekelijk vreugde waarin wij ons in de Heer kunnen verheugen.
"Hem hebt gij lief, zonder gezien te hebben; in Hem gelooft gij,
zonder Hem thans te zien, en gij verheugt u met een onuitsprekelijke vreugde,
daar gij het einddoel des geloofs bereikt, dat is de zaligheid der zielen"
(1 Petrus 1:8)
Misschien gaat het verhaal van de schrijvers van het boek op natuurlijk
(psychologisch) vlak geheel of gedeeltelijk op, maar het is duidelijk dat de
schrijvers geen enkele rekening houden met de werking van Gods Geest die
vreugde in ons bewerkt, vanaf het moment van onze bekering.
16. De noodzaak van gemeenschap te absoluut gesteld
De schrijver stelt dat zonder liefdevolle relaties een mens niet naar
volwassenheid kan groeien. Dat is veel te absoluut.
De liefde van God de Vader kan ook het ontbreken van liefde door een
aardse vader, en aardse broeders, compenseren.
Als je werkelijk bekeerd bent en je wilt God gehoorzamen, op de punten
waar je licht over hebt, dan zal God je
op allerlei manieren zijn liefde en vaderlijke zorg doen ervaren. Hij zal je
'bevestigen'. Hij heeft altijd tijd voor je. Bij Hem kun je terecht met je
pijn. Je mag je hart voor Hem uitstorten, Hij is een toevlucht. Bij God is er
altijd weer een nieuw begin mogelijk, als je gestruikeld bent. De enige
voorwaarde is dat je jezelf verootmoedigt en je zonden en/of falen belijdt. Hij
houdt je vast. Hij roept je terug waar nodig. Hij tuchtigt ons als we koppig
zijn. Ik heb mensen zien genezen van trauma's toen ze de liefdevolle bemoeienis
van God de Vader met hun leven telkens weer opmerkten en beleefden.
De gemeenschap met God door de Heilige Geest is een feit. Als je zo met
God wandelt zal God terrein voor terrein in je leven gaan aanpakken.
17. Te optimistisch over het resultaat
Op verschillende plaatsen lijken me de schrijvers veel te optimistisch
te zijn over de mogelijkheid dat hier op aarde reeds alle trauma's volledig
genezen kunnen worden. De pastorale praktijk lijkt dit anders uit te wijzen.
Tegen een lichamelijk zieke zeggen dat God altijd geneest is misleidend
en wreed. Tegen getraumatiseerde mensen zeggen dat God altijd zal genezen is
ook misleidend en wreed. Niet ieder zal volledig genezen maar in de pijn en de
beschadiging van de ziel zal Gods genade wel genoeg zijn om er doorheen te
komen. Het volledig afwissen van de tranen van onze ogen zal pas op de
nieuwe hemel en nieuwe aarde plaats hebben.
18. Conclusies
Het boek en de methode zijn niet christelijk. Het gebruiken van wat
christelijke termen maakt het nog niet christelijk. Zeer ernstig is de
gnostiek, de mystieke geest en boodschap die in het boek te vinden is. Het boek
is een bijna onontwarbare knoop van psychologische inzichten, bijbelse
gegevens, zij dit laatste in zeer geringe mate, en gnostieke gedachten..
Er staan zeker nuttige dingen in. Mijn inzicht in bepaalde zaken is
verdiept, maar het boek is toch te gevaarlijk om het aan te bevelen.
Wat is dat voor een "Life Model"? dat niet over zonde
spreekt? Wat is dat voor geestelijk groei waar zonde geen thema is?
Als christenen hebben we Gods 'Life Model' in de bijbel. Daar moeten we
ons op richten. De Geest die door het woord heen werkt zal ons sturen,
reinigen, overtuigen van zonde, bemoedigen, troosten, opbouwen, genezen. En misschien komt in dit leven geen
volledige genezing voor ons lichaam of onze ziel, maar dan zal zijn genade
genoeg zijn.
Je vraag je af hoe de eerste gemeenten met getraumatiseerde en
beschadigde mensen omgingen. Hoe moesten toen de beschadigde mensen naar
volkomenheid groeien zonder helpers die
kennis van de hedendaagse psychologie, geneeskunde en neurologie hadden.
Want Jim Wilder kon met het Live Model komen omdat hij gebruik kon maken van de
grote hoeveelheid informatie over 'geestelijke' groei uit de theologie,
psychologie, geneeskunde en neurologie (Zie p. 23).
Ik heb horen zeggen dat in deze tijd er veel meer getraumatiseerde
mensen zijn als er in de tijd van Jezus waren. Dat lijkt me onzin. In veel
opzichten was de tijd van Jezus veel harder dan de situatie waarin wij ons nu
bevinden. De medische wetenschap was nauwelijks bestaande, veel mensen
overleden op jonge leeftijd, denk aan al de trauma's die dat veroorzaakte bij
de achterblijvers. Geen sociale voorzieningen, bittere armoede. Een land dat
door een buitenlandse macht werd bezet, slavernij met alle onrecht en wreedheid
die daar mee samenhangt, etc.
De nood van getraumatiseerde mensen rechtvaardigt niet het uitdragen
van een gnostische leer zoals dit boek doet.
Het is nodig dat mensen hun trauma's erkennen en dat ze verwerkt
worden. Behandeling van de gevolgen van trauma’s is heilzaam, mist dat
vakkundig wordt gedaan. Een liefdevolle gemeenschap waar ze deel van uitmaken
zal inderdaad een grote steun zijn bij de verwerking. Dat moet ten volle erkend
worden. Inzicht in wat trauma's zijn en doen met een mens is nuttig. Maar het
grote bezwaar tegen het boek is dat gezonde informatie en noties vervlochten
zijn met verwerpelijke, zelfs gnostische, gedachten.
Dit model is absoluut niet te rijmen met de bijbel. Er wordt een andere
evangelie gebracht.