EO: Hoelang nog evangelisch?

 

Door Johan Frinsel

Bron: De Oogst, September 2002

 

De Evangelische Omroep zal het onderwerp homoseksualiteit niet meer uit de weg gaan, vertelde Ad de Boer. Geschokt heeft menigeen de stellingen gelezen die hij poneerde. Uit zijn woorden is moeilijk iets anders op te maken dan dat de EO het in de jaren zeventig verkeerd zou hebben aangepakt. Nu mag de buitenwacht dan vernemen dat sinds een jaar geleidelijk een nieuwe gedragslijn is ontwikkeld. In werkelijkheid heeft de EO veel eerder de oude koers al verlaten. Velen hebben dat gesignaleerd, maar waarschuwingen en protesten hebben niet

mogen baten.

 

Nu dan de aankondiging achteraf van de nieuwe gedragslijn ten aanzien van homoseksualiteit.

Moest dat een verrassing blijven voor de EO Jongerendag 2002, waar dit jaar voor het eerst in

de geschiedenis van de EO een stand stond opgesteld van ‘ContrariO’, een vrijgemaakt gereformeerde werkgroep van homo’s en lesbiennes die homoseksuele relaties niet bij voorbaat afwijst?

 

Eens werd ik door een dergelijke groep met voetgestamp en afkeurend geschreeuw onderbroken toen ik ergens een lezing hield en tijdens de discussie uit de Bijbel citeerde hoe God over homoseksuele praktijken spreekt.

 

Wat bezielt de EO?

 

Nog steeds zijn er christenen die er niet van gediend zijn dat aan hun kinderen bepaalde seksuele praktijken als acceptabel worden voorgesteld. Zou het alleen daarom al niet gepast zijn geweest om van te voren de nieuwe gedragslijn openbaar te maken, zodat ouders zich konden bezinnen op deelname van hun kinderen aan de Jongerendag?

 

Alle ontkenningen ten spijt is het duidelijk dat de EO niet meer op de koers ligt die de stichters voor ogen hebben gehad. In plaats van een spreekbuis te zijn waardoor uitsluitend de boodschap klinkt die wij aan de wereld verschuldigd zijn, wordt het in toenemende mate een platform waar allerlei meningen - soms zelfs de wereld en het ongeloof - het woord mogen voeren.

 

En wat zijn de ervaringen van EO-vrienden die alarm blazen? Klachten worden niet serieus genomen en afgedaan met vriendelijke briefjes. Dat doet denken aan wat we met de NCRV beleefden in de jaren zestig en waaraan de EO zijn ontstaan te danken had.

 

Verandering van richting

 

Er wordt door de leiding van de EO met vuur gespeeld. Nee, niet dat men het verontruste deel

van de achterban zou hoeven vrezen. Maar de EO bestaat om een roeping te vervullen die vanwege het huidige beleid steeds meer in de verdrukking raakt. Dat is een ontwikkeling waarmee zij zich tenslotte overbodig dreigt te maken. ‘Dicht bij de mensen en dicht bij God’, mag nooit betekenen 'vriendschap met de wereld'. We weten immers waar dat op uitloopt.

 

Ad de Boer zal zijn verklaringen niet op persoonlijke titel hebben kunnen lanceren. Bestuur en directie zullen toch samen tot dit besluit zijn gekomen. We mogen aannemen dat ze de ernstige tweedeling die dit binnen het bedrijf tot gevolg kan hebben, daarbij hebben ingecalculeerd. Lang niet álle medewerkers zullen de mening delen dat het in de jaren zeventig zo verkeerd ging en bereid zijn de nieuwe gedragslijn te accepteren.

De EO had in die pionierstijd een heldere bijbelse visie ten aanzien van homoseksualiteit. En niet minder duidelijk was haar standpunt dat de homofiel als ieder ander mens in de liefde van

Christus tegemoet moest worden getreden.

 

Gewetensnood

 

Binnen de EO zal deze koers velen ongetwijfeld in gewetensnood brengen. Hoe zal bijvoorbeeld de nazorgafdeling hiermee om moeten gaan? In een reactie in het ND leek ContrariO erop te rekenen dat er door de EO-nazorg ook naar hen verwezen zou gaan worden. Tot nu toe werd uitsluitend verwezen naar bijbelgetrouwe hulpverlening.

 

Wat doet de EO ons aan? Een huis dat tegen zichzelf verdeeld is, kan niet blijven bestaan. Het is het één of het ander en we zien nu naar welke richting de gedachten gaan van degenen die het voor het zeggen hebben.

 

‘ContrariO’ was er niet stiekem doorgeslipt, maar uitgenodigd. Met artikelen in Eva en Visie wordt een klimaat geschapen dat helemaal in het postmoderne denken past. De behoudende artikelen die er tegenover staan, zijn uitstekend geschikt om critici de wind uit de zeilen te nemen.

Geweld tegen homo’s?

 

In Visie stelde Ad de Boer zich enige tijd geleden de vraag hoe Jezus gereageerd zou hebben op het toenemend geweld tegen homo’s in het algemeen.

Ik denk dat de Heiland dat met dezelfde verontwaardiging zou afkeuren als de tegennatuurlijke seksualiteit die zij bedrijven. Overigens kan ik

mij geen wedergeboren mens voorstellen die homo’s kwaad zou doen omdat zij homo’s zijn. Ik heb dat nog nooit beleefd. Wél andersom. De

jaren door zijn wij voor ‘homohaters’ uitgemaakt en werden we overvallen, bedreigd en met verfbommen bekogeld, omdat wij mensen hielpen

die niet naar hun homoseksuele gerichtheid wilden leven.

 

Eenrichtingsverkeer

 

Het is een misverstand om te menen dat homoseksualiteit nu beter bespreekbaar zou zijn dan dertig jaar geleden. Tenzij men bereid is mee te

huilen met de wolven in het bos, is daar geen denken aan. Die bespreekbaarheid kent slechts één richting. Als je naar voren brengt wat God

erover zegt, krijg je de volle laag. Vroeger alleen vanuit de homobeweging, tegenwoordig heb je tevens het grootste deel van de kerk tegen. Daar

dreigt nu nog eens de EO bij te komen.

 

Is de nieuwe koers niet de zoveelste capitulatie voor de druk van de homolobby? De beweging maakt er geen geheim van wat haar uiteindelijk

doel is: totale acceptatie in alle geledingen van de maatschappij, zonder ruimte voor afwijkende meningen.

De ervaring leert dat wanneer christenen in gezin, familie, of kennissenkring met homoseksualiteit geconfronteerd worden, velen de neiging

hebben om hun visie aan te passen en Gods Woord te laten voor wat het is. De mens wordt maatstaf.

 

Mens als maatstaf

 

Ad de Boer zegt dat de homoseksuele mens er zijn mag. Bedoelt hij daarmee dat homoseksualiteit moet kunnen ‘als het niet anders kan’? Op

grond van wat we met de EO beleven is er alle reden om zulke vragen te stellen. En wanneer hij zegt dat “de werkelijkheid is dat er heel veel

homo’s zijn die dat tot in het diepst van hun wezen zijn en dat altijd zullen blijven”, en daar gebiedende wijs aan toevoegt: “Daar moet je als

niet-homo je mond over houden”, dan moet je wel even slikken! Zou de Allerhoogste dan een domheid hebben begaan en de mensheid hebben opgezadeld met een probleem, door seksuele omgang van mannen met mannen en vrouwen met vrouwen als een gruwelijke zonde te verbieden?

 

De keuze

 

Natuurlijk mag de homo er zijn. En als hij er voor kiest om zo te leven, dan is dat voor zijn verantwoording. Zo mag de pedofiel er toch óók zijn?

Of kan díe er soms wél wat aan doen dat hij zo geaard is? En de doodgewone zondaar, die dat ook is ‘tot in het diepst van zijn wezen’? Wij mogen er als mens állemaal zijn, maar met de nadrukkelijke waarschuwing van onze Schepper, dat als wij verkiezen in de zonde te blijven, wij het leven niet zullen zien in der eeuwigheid.

De absolute waarheid is God in Jezus Christus, Die onze zonde op Zich nam en ons met Zich verzoende. Het is díe boodschap waar de mens, die niet erkennen wil dat hij zondaar ís, zich dodelijk aan ergert. Aan mensen die van God niet willen weten, valt dat niet uit te leggen en dat zal altijd zo blijven.

Maar daarmee vervalt de opdracht tot getuigen niet.

 

Wie ten aanzien van homoseksualiteit eenvoudig God naspreekt, wordt per definitie als homohater gedoodverfd. Dat was één van de redenen waarom je in de zeventiger jaren wel goed moest weten wat je deed als je een EO-sticker op je auto plakte.

 

Het is niet met een druppel, maar met een enorme plons dat de EO de emmer nu doet overlopen. Het enige wat ons nog rest is het maar eens

hardop te zeggen. Bidden voor de EO zullen we overigens niet nalaten, al was het alleen voor de medewerkers die deze ontwikkelingen niet kunnen volgen. Zij zullen behoorlijk in de verdrukking komen als dit zo door blijft gaan.

 

• J.J.Frinsel sr.


Dhr. J.J. Frinsel was jarenlang tweede voorzitter van het EO bestuur, tot hij zich in 1998 uit protest terugtrok wegens de veranderende koers.

moet allemaal kunnen. Waar zal het bij de EO stoppen? Zal het stoppen?