De Evangelische Omroep - de ontsporing in kaart gebracht

 

         Het Voorwoord

1.      Terreinen waarop de koersverandering van de EO zichtbaar wordt:

1.1.  De EO en de onfeilbaarheid van de Bijbel

1.2.  De EO en de mystiek

1.3.  De EO en de rooms-katholieke kerk

1.4.  De EO en homoseksualiteit

1.5.  De EO en het postmodernisme

1.6.  De EO en de charismatisering van de evangelische beweging

1.7.  De EO en T.B. Joshua

1.8.  De EO en New Age

1.9.  De EO en de nieuwe spiritualiteit

2.      De EO en de kloof

3.      De EO heeft geen mening (de strategie die wordt gevolgd)

4.      De agressie ten opzichte van de traditionele evangelicals

5.      Vier belangrijke momenten in de ontsporing van de EO

6.      De EO is de weg van de NCRV opgegaan

7.      Enkele prominente vroegere medewerkers en bestuursleden over de koerswijziging van de EO

    7.1. Meindert Leerling: De EO is uit koers, al vele jaren

    7.2. Feike Ter Velde: EO, wie heeft u betoverd?

    7.3. Johan Frinsel: EO: Hoe lang nog Evangelisch?

8.      Conclusies

 

Voorwoord

 

Hieronder wordt besproken en aangetoond dat de EO het traditioneel evangelische spoor waarop zij indertijd is begonnen heeft verlaten.

 

De EO wordt inmiddels beheerst door neo-evangelicals en charismatische christenen. Alle zorgelijke trends die zich voordoen in de evangelische wereld zijn zichtbaar in de programma's en boodschap van de huidige EO.

 

De EO is niet zozeer een trend­volger, de EO is veeleer een trendsetter, een koploper in de ontsporingen en afval in de evangelische wereld.

 

 

1.      Terreinen waarop de koersverandering en de afval van de EO zichtbaar worden

 

Hieronder worden enkele belangrijke gebieden besproken.  Het is geen volledig verslag. 

 

1.1. De EO en de onfeilbaarheid van de Bijbel

 

De pioniers van de EO stonden allen achter de onfeilbaarheid van de Bijbel. Onfeilbaar in de zin van zonder fouten. In de Engelstalige wereld spreekt men over inerrancy (foutloosheid). Net als alle evangelicals uit die tijd geloofden de pioniers van de EO dat de Bijbel onfeilbaar (foutloos) is, althans in de originele geschriften.

 

In een in 1981 door de EO uitgegeven boekje wordt de traditionele evangelische opvatting van de onfeilbaarheid van de Bijbel als volgt onder woorden gebracht:

 

"Dat Gods Geest gewaakt heeft over elk woord dat werd geschreven en dat daarom de Bijbel geen menselijke vergissingen kan bevatten ook niet op het punt van natuur en geschiedenis … Gods Geest heeft er over gewaakt dat het gewoon-menselijke spraakgebruik van de bijbelschrijvers bewaard werd voor fouten."

 

('De Bijbel in de beklaagdenbank', p. 32, 1981,

A.P. de Boer, W.J.J. Glashouwer, W.J. Ouweneel.)

 

Ook in andere boeken van de EO en in alle programma's uit de begintijd werd de foutloosheid van de Bijbel beleden en verdedigd.

 

Reeds in de jaren tachtig van de vorige eeuw is dit veranderd. In 1987 werd een bundel met voor de EO radio uitgesproken lezingen uitgegeven. Met als titel 'het gezag van de Bijbel'. In een aantal lezingen werd de traditionele evangelische leer dat de Bijbel onfeilbaar (foutloos) is aangevallen en verworpen. In één van de lezingen wordt b.v. ronduit gesteld dat de leer dat de Bijbel onfeilbaar (foutloos) is niet gebaseerd is op het zelfgetuigenis van de Bijbel maar op valse filosofische overwegingen.

 

In 1998 heb ik het bestuur van de EO hier op aangesproken. Ik heb het bestuur gevraagd of de EO nog steeds achter de onfeilbaarheid van de Bijbel stond. Het bestuur weigerde op deze vraag antwoord te geven. Ik heb het bestuur er op gewezen dat alle pioniers van de EO, zonder uitzondering achter de foutloosheid van de Bijbel stonden, en dat in verschillende door de EO uitgegeven boeken de foutloosheid werd beleden en verdedigd. Daarop antwoordde het bestuur dat deze boeken niet het officiële standpunt van de EO weergaven, het waren, volgens hen, slechts de individuele standpunten van EO medewerkers.

 

Het komt er op neer dat de EO op het punt van de onfeilbaarheid, dat is de foutloosheid van de Bijbel geen standpunt wil innemen. Men laat ruimte voor andere standpunten. En dat terwijl alle pioniers van de EO juist de onfeilbaarheid van de Bijbel altijd fel hebben verdedigd.

 

De kerkgeschiedenis van de laatste tweehonderd jaar heeft keer op keer aangetoond dat het loslaten van de onfeilbaarheid het begin was van het geleidelijk afglijden in vrijzinnigheid.  

 

Voor meer informatie over deze zaak:

·         Hoofdstuk 1 van de studie "Wat is er aan de hand in de evangelische wereld". Zie in het bijzonder punt 1.14 "De bedenkelijke rol van de EO".

·         De correspondentie met het bestuur van de EO, klik hier.

 

Niet alleen binnen de EO, maar in de gehele neo-evangelische wereld heeft men massaal de  onfeilbaarheid van de Bijbel losgelaten. Tegelijkertijd rukt de schriftkritiek steeds meer op. Voor informatie over dat laatste verwijs ik naar een Engelstalig boek waarin dit in kaart is gebracht.

 

1.2. De EO en de mystiek

 

De EO promoot de (rooms-katholieke) mystieke spiritualiteit.

 

Denk aan de positieve artikelen in de Visie over Taizé .

·         de EO en Taizé

·         de EO en Taizé, vervolg.

·         Voor informatie over Taizé, klik hier.

 

Een ander voorbeeld is de benadering van de (overleden) rooms-katholieke priester Henri Nouwen. Hij krijgt geregeld positieve aandacht in EO-programma's. De EO-radio heeft, in augustus 2003, een uitsluitend positief drieluik over hem uitgezonden.

 

Nouwen was een inter-faith gelovige. Hij meende dat alle mystieke ervaringen van alle godsdiensten in contact brengen met het goddelijk. Hij beveelt in één van zijn boeken een meditatietechniek van de Dalai Lama aan. En leert zijn lezers de techniek van centrerend gebed (Link) aan. Centrerend gebed wordt ook wel contemplatief of ademgebed genoemd.

 

Voor meer informatie over de gevaarlijke boodschap van Nouwen, klik hier.

Zie speciaal de 'citaten van Henri Nouwen'

 

De opkomst van het mystieke of contemplatieve christendom is momenteel één van de krachtigste trends in de evangelische en orthodox reformatorische wereld. Zie nieuwsbulletin nr. 10 dat speciaal over deze zaak gaat.

 

Voor mee informatie:

·         Het contemplatieve christendom

·         De link mystiek

·         Infiltratie van New Age in de evangelische wereld

 

1.3.  De EO en de Rooms-katholieke Kerk

 

Al vele jaren accepteert de EO katholieken, waaronder kardinalen en bis­schoppen, volledig als medechristenen. Ze worden benaderd als broeders in de Heer. De Rooms-katholieke Kerk wordt niet meer gezien als een valse kerk.

 

Dit is een fundamentele koerswijziging. De eerste pioniers van de EO, net als alle evangelicals uit die tijd, zagen de rooms-katholieke Kerk als een valse kerk en de Paus als een valse leraar. Hun standpunt is juist want de rooms-katholieke kerk brengt het bijbelse evangelie niet. Op de belangrijke vraag: "Wat moet ik doen om behouden te worden?", geeft zij een verkeerd antwoord.

 

Zie het artikel "het valse sacramentele evangelie van de rooms-katholieke kerk". Voor meer informatie over de rooms-katholieke kerk, klik hier.

 

Het gevolg van de veranderde houding tegenover de rooms-katholieke kerk is dat rooms-katholieken priesters niet meer als valse leraren op een afstand worden gehouden. Eén van de gevolgen is een toenemende infiltratie van EO door katholieken en door de valse katholieke spiritualiteit.

 

De grote voormannen van het gevaarlijke 'contemplatieve' christendom zijn bijna allen katholieke priesters. Zo ook de bekende Henri Nouwen. De beweging van het moderne contemplatieve christendom is gestart door rooms-katholieke priesters en dringt inmiddels allerwegen in de evangelische en orthodox reformatorische kerken door. Intussen zijn er ook evangelische en reformatorische leiders die de technieken van het contemplatieve christendom uitdragen.

 

Protestant uit de statuten geschrapt

 

Enige tijd terug heeft de EO het woord protestant uit de statuten geschrapt. Dit is bewust gedaan om ruimte te maken voor katholieken  (Voor meer informatie, klik hier.)

 

Een rooms-katholieke medewerker van Andries Knevel

 

De EO heeft in 2001 in de relatie met rooms-katholieken opnieuw een belangrijke grens overschreden. Onder de medewerkers die het bekende programma "het elfde uur" van Andries Knevel voorbereiden is toen een bekende rooms­-katholiek opgenomen. Drs. M. Jansen, redacteur van het Katholiek Nieuwsblad, heeft bij de EO dezelfde functie gekregen op de afdeling informatieve programma's. (Bron. Reformatorisch Dagblad, 3-8-2001)

 

Ik hoorde het bericht tijdens de nieuwsuitzending van een secu­liere zender. De redactie van deze seculiere nieuwszender vond het nieuws zo opmerkelijk dat men het opnam in de nieuwsuitzending. De redactie van deze zender, en het ging hier om ongelovigen!, begreep de grote principiële stap die de EO hiermee heeft gezet.

 

Pelgrimage naar een mariabedevaartsoord uitgezonden door de EO

 

De EO zond een programma uit waar terminaal zieke patiënten werden gevolgd. Eén van hen was een rooms-katho­lieke vrouw. Ze leed al enkele jaren aan kanker. In de jaren van ziekte ging ze om het halve jaar op bedevaart naar een Maria bedevaarts­plaats in België Een plaats waar Maria zou zijn verschenen. Dan was ze gewoon om een half uurtje bij het beeld te gaan zitten. Op dat moment viel alles weer van haar af en kreeg ze de kracht om verder te gaan.

 

Dit werd uitgezonden zonder commentaar.

 

Mariaverschijningen zijn een bekend verschijnsel in de Katholieke wereld. Het zijn niet anders dan verschijningen van demonen die zich voordoen als Maria. Dat blijkt onder meer uit de onbijbelse boodschappen die de verschijningen doorgeven.

 

Een lid van de ledenraad van de EO verdedigt het bidden tot heiligen en Maria

 

Inmiddels is er een rooms-katholiek lid van de ledenraad van de EO. Het is een charismatische katholiek. Er stond een vraagge­sprek met hem in de Visie (nr. 20, 2003). In het gesprek verdedig­de hij het bidden tot Maria en de heiligen.

 

De EO is nu zover gezonken dat er iemand in de ledenraad zit die tot Maria en de heiligen bidt of die het in ieder geval verdedigt.

 

1.4. De EO en homoseksualiteit

 

Ook op dit gebied is er een duidelijke koersverandering. Al wordt dit door de leiding ontkend. De EO laat geen duidelijk officieel geluid meer horen. De verschillende meningen over het uitleven van homoseksualiteit worden beiden getolereerd. De één zegt dat het niet mag en de ander zegt dat het wel mag, mits in een relatie van liefde en trouw. De meningen worden naast elkaar gezet, de lezer, de luisteraar, de kijker moet het daarna zelf maar uitmaken.

 

ContrariO uitgenodigd

 

Op de EO jongerendag 2002 stond een stand van 'Contrari0', een vrijgemaakt gereformeerde werkgroep van homo's en lesbiennes die homoseksuele relaties niet bij voorbaat afwijst. Deze organisatie was door de leiding van de EO uitgenodigd om deel te nemen.

ContrariO was niet per vergissing uitgenodigd. Dat bleek toen er van verschillende zijden werd geprotesteerd tegen de aanwezigheid van ContrariO op de jongerendag. De leiding verdedigde haar besluit.

 

Het artikel in Eva

 

Krijn de Jonge van de organisa­tie EHAH (Evangelische Hulp aan Homofielen, onderdeel van de Vereniging tot Heil des Volks, de naam is inmiddels veranderd in "Different") schreef naar aanleiding van de uitnodiging van ContrariO op de jongerendag het volgende:

 

"Het eerste signaal daarvan (van de koersverandering van de EO ten opzichte van homoseksualiteit) werd gegeven door middel van een artikel in Eva, het vrouwenmaga­zine van de EO. Keurig werden twee meningen naast elkaar gezet. De ene vrouw strijdt in het geloof tegen haar homoseksuele gevoelens, de ander heeft voor een partner (van het eigen geslacht)  gekozen. De lezeres mag zelf haar mening vormen. Zij wordt daarbij op weg geholpen door enkele verwijsadressen. Behalve een aantal vertrouwde organisaties vind je er ook een verwijzing naar de website van het Christelijk Homo Jongeren Contact. De Eva-lezeres kan daar doorklikken naar de site 'Holy Females'. 'Het hoofddoel van deze website is om alle vrouwen binnen Neder­land, die hun geloof in God en homoseksualiteit willen combine­ren, te verenigen en te steunen'. Weinig lezeressen zullen zich gerealiseerd hebben wat voor principiële stap er hier door de EO genomen is."

 

Ondanks dit soort acties van de EO zei directeur Ad de Boer het volgende: 

 

"We kunnen nog steeds tot geen andere conclusie komen dan dat een seksuele relatie tussen een man en een man of tussen een vrouw en een vrouw niet Gods wil is voor een mensenleven" (Nederlands Dagblad, 8 juni).

 

De EO-medewerkers, de Boer spreekt immers over "we", blijven bij het bijbelse standpunt, maar de EO werkt intussen actief mee aan het verbreiden van onbijbelse standpun­ten. Door ook voor andere meningen ruimte te geven. Denk aan het uitnodigen van Contrari0 op de jongeren dag. De Boer, en de EO, willen niet breken met, en niet waarschuwen tegen organi­saties en christenen die op dit gebied de richtlijnen van de Schrift verwerpen.

 

Door hun opstelling geven ze indirect de bood­schap door dat het acceptabel is dat er op dit punt onder bijbelgetrouwe christenen verschil van mening kan zijn en dat we elkaar daarin moeten accepteren.

 

De reactie van toenmalig EO-directeur Ad de Boer

 

In twee uitvoerige ingezonden artikelen heeft toenmalig EO-directeur Ad de Boer gereageerd op de kritiek van onder meer Meindert Leerling. (Het ND van 20 en 21 juli 2002)

 

Het eerste artikel van Ad de Boer, in het ND van 20 juni 2002, had als titel 'Aan hard neersabelen doe de EO niet meer'. De Boer schets­t een zeer negatief beeld van de EO uit de jaren zeventig en tachtig, toen de EO volgens hem blijkbaar "zwart-witte standpunten" had en "tegenstanders neersabelde". Toen traden EO-presentatoren, zo beweert hij, op als "argumenten-mitrailleurs" en beschoten ze "met argumenten als kanonskogels opvattingen van tegenstanders". Dit zijn enkele van de termen die Ad de Boer gebruik.

 

Het is ironisch en tegelijkertijd diep droevig om te zien hoe de Boer tiert tegen de oude koers van de EO, terwijl hij tegelijker­tijd meldt dat de EO nu zoveel milder is geworden. Die mildheid geldt blijkbaar de zonde en valse leer, maar niet de zogenaamde klassieke evangelicals, die vaak het etiket fundamentalist krijgen opgeplakt. Als het over hen gaat krijgen mensen als Ad de Boer een rode waas over de ogen. Maar als het over allerlei andere zaken gaat dan zijn ze zeer tolerant. Dit is een duidelijke aanwijzing voor wie, in hun ogen, de ware vijand is.

 

1.5. De EO en het postmodernisme

 

Het contact, in 1996, tussen Michael Green en de EO heeft rampzalig gewerkt. Hij is degene die de EO leiding heeft bijge­bracht dat ze zelf ook postmodern moesten worden om de postmoderne mens te kunnen bereiken. Geen confrontatie meer, maar naast de mensen gaan staan, zelfs in hun twij­fel. Vooral niet al te zeker overko­men.

 

Geen sturing

 

Verschillende meningen over b.v. het uitleven van homoseksualiteit worden beiden getolereerd. Ze worden naast elkaar gezet, de lezer, de luisteraar, de kijker moet het daarna zelf maar uitma­ken. Het woord wordt niet met gezag verkondigd. Er wordt niet meer gezegd: "Dit zegt de bijbel, zo is het, zo moet het."

 

Ds. van der Veer over "Hoe zeker kan een mens zijn van zijn eigen standpunt?"

 

In zijn wekelijkse kolom, "Van de Voorzitter", heeft ds. van der Veer een artikel geschreven met als kop "Hoe zeker kan een mens zijn van zijn eigen standpunt?" (Bron: Visie 6 t/m 12 juli, 2002)

 

Daarin ontkent hij in feite de doorzichtigheid (de begrijpelijk­heid) van de Bijbel. Met de doorzichtigheid van de Bijbel wordt bedoeld dat het mogelijk is om met zekerheid de betekenis van de tekst van de Bijbel vast te stellen. Het is de overtuiging dat je met zekerheid kunt ontdekken wat de Bijbel over allerlei onderwerpen leert, b.v. over de weg tot behoud of over homoseksualiteit. Vroeger ging ds. Van der Veer uit van de doorzichtigheid van de Bijbel, maar nu niet meer.

 

Hij begint het artikel uit de Visie met te zeggen:

 

"Vroeger wist ik het allemaal veel beter ... maar is alles wel zo duidelijk? ... Ook al ons spreken en denken over God: het is gebrekkig. Dus niet alleen als we spreken over uitverkiezing en noem dan nog maar eens een handvol van die moeilijke onderwerpen. De onderwerpen waarvan wij verstandelijke hebben vastgesteld dat die onderwerpen echt heel moeilijk zijn. Maar het geldt van alles .... Ook van die zaken die wij denken heel zeker te weten!"

 

Dit is het antwoord dat ds. van der Veer geeft op de door zichzelf opgeworpen vraag: "Hoe

zeker kan een mens zijn van zijn eigen standpunt?". Er is volgens hem niet alleen onzekerheid over moei­lijke bijbelse onderwerpen zoals b.v. uitverkiezing, volgens hem is ALLES onzeker.

 

Dat geldt blijkbaar ook voor het bijbelse standpunt over homo­seksualiteit. Van der Veer en Ad de Boer hebben wel een eigen mening, zij zijn van mening dat de homoseksuele levenswijze niet naar de Schrift is, maar ze willen niet claimen dat dit het standpunt van de Bijbel is. Dat dit het bijbelse standpunt is dat elke christen heeft te accepte­ren. Ze willen christenen die er anders overdenken niet uitslui­ten en veroordelen. Dat komt omdat ze tegenwoordig "bescheiden" zijn. Ze blazen niet meer zo hoog van de toren. Ze laten ruimte voor andere meningen, in het besef dat hun eigen interpretatie van de Schrift maar gebrekkig is. Met die woorden eindigt van der Veer zijn artikel:

 

"Dat maakt beschei­den. Waarom blazen we soms toch zo hoog van de toren."

 

Stuitend is de enorme inconsequentie, en in feite het bedrog, van mensen als van der Veer. Met enorme zekerheid verkondigen zij tegenwoordig dat alles onzeker is. Je vraagt je soms af of ze hun logisch denken hebben uitgescha­keld.

Als ze werkelijk zo bescheiden waren als ze claimen te zijn, dan zouden ze niet met zulke arrogantie over het in hun ogen 'fundamentalische' verleden spreken. Want, immers ook hun visie op fundamentalisme is, volgens de eigen theorie, maar gebrekkig stukwerk. Maar als ze over fundamentalisten spreken dan is alle nuancering en beschei­denheid plotseling over. Ze doen me denken aan de godsdienstleraar op de school van mijn zoon die met absolute zekerheid en grote felheid verkondigde dat we nergens zeker over kunnen zijn.

 

Zie, met welke afkeuring, met welke neerbuigende arrogantie, ds. van der Veer over de kwestie van het schriftbewijs spreekt. "Vroeger konden we heel veel bewijzen. Ook in de theologie. Heel typerend werd vroeger ook gesproken over het schriftbewijs."

Spreken over schriftbewijs, ds. van der Veer vindt dat heel typerend voor vroeger. Want dat woord suggereert dat je bepaalde standpunten met zekerheid vanuit de Bijbel kunt bewijzen. En zo simpel ligt het, volgens ds. van der Veer, allemaal niet.

 

Bekijk dit standpunt van ds. van der Veer eens in het licht van de Bijbel.

 

Ds. van der Veer gelooft niet meer in de mogelijkheid van het schriftbewijs. Onder meer de Here Jezus Zelf, Paulus, Apollos dachten daar heel anders over. Zij bewezen keer op keer dingen door te citeren uit de Schrift.

 

Om enkele voorbeelden te geven. De Here Jezus bewees met behulp van een citaat uit het Oude Testament dat er een opstanding uit de doden zal komen (Matth. 22:23-33) en Hij bewees uit de Schrift dat de Messias meer dan alleen Davids Zoon is (Matth. 22:41-42).

Paulus deed keer op keer hetzelfde. Neem b.v. Romeinen hoofdstuk 4, daar bewijst Paulus met behulp van het Oude Testament dat de rechtvaardiging door het geloof is en niet door werken. Apollos bewees uit de Schriften dat Jezus is de Christus.  

 

"Want onvermoed bestreed hij (Apollos) de Joden in het openbaar en bewees uit de Schriften dat Jezus de Christus is" (Hand. 18:28)

 

Hoezo geen Schriftbewijs?

 

In de postmoderne visie van ds. Van der Veer bliezen de Here Jezus, Paulus, Apollos, en andere bijbelse figuren die zaken vanuit de schriften bewezen, toch wel erg hoog van de toren. Schriftbewijs, kom nou? Dat waren toch wel erg simpele zielen. Die dachten blijkbaar in hun naïviteit nog dat we met zekerheid de Bijbel konden begrijpen en iets uit de Schrift bewijzen. Zij hadden nog niet de verheven filosofische inzichten van het postmodernisme ontdekt waardoor ds. Van der Veer tot het diepe ‘inzicht’ is gekomen dat schriftbewijs niet kan. 

 

Ds. van der Veer is in dit artikel niet de spreekbuis van de Heilige Geest maar van de slang.

 

Als onderbouwing voor zijn stelling dat de Bijbel niet duide­lijk is wijst Van der Veer op de verschillen van inzicht die tussen gelovi­gen voorkomen. Hij overdrijft schromelijk. Over de kern van het evangelie en over allerlei andere zaken bestaat helemaal geen groot verschil van inzicht tussen ortho­doxe christenen. Zo waren tot voor kort alle orthodoxe christe­nen het unaniem met elkaar eens dat homoseksualiteit door de Bijbel als zonde wordt afgewezen. Dat standpunt kan namelijk vanuit de Bijbel worden bewezen (schriftbewijs!). Vandaar dat allen het eens waren.

 

Voor nadere informatie

·         Hoofdstuk 2 "Wat is er aan de hand in de evangelische wereld?".

In dit hoofdstuk wordt de doorzichtigheid van de Bijbel besproken en het postmodernisme weerlegd. Klik hier voor de tekst.

·         Over de meningsverschillen tussen christenen, klik hier.

 

1.6.  De EO en de charismatisering van de evangelische beweging

 

De leringen van de charismatische beweging worden openlijk via de EO verspreid. Enkele voorbeelden:

 

Ronduit conferentie - extreem charismatische voorganger geeft onderwijs

 

Ik zag in de Visie (nr. 43, 2002) de aankondiging van een Rond­uit-weekend. Het weekend ging over de gaven van de Geest. Er werd aangekondigd dat onder meer een voorganger van een Berea Gemeente (Bert Piet) zou gaan uitleggen hoe het met de geestesgaven zit. De Berea gemeente is een onderdeel van de extreem charismatische beweging. Ik ben zelf vroeger occult belast geraakt door handop­legging in een Berea gemeente. Deze man gaf onderwijs op het jeugdweekend van de EO. Hij heeft ongetwijfeld de jeugd het pinksterstandpunt verkondigd dat ieder in tongen kan spreken. Deze mensen kennende is het waarschijnlijk dat hij jongeren tijdens de conferentie de handen heeft opgelegd en met hen heeft gebeden.

 

(Voor informatie over het spreken in tongen, klik hier.)

 

De pioniers van de EO zouden totaal geschokt en zeer verontwaardigd zijn geweest als ze dit zouden horen.

 

In het artikel in de Visie werd nog net niet ronduit, maar toch wel openlijk, de pinksterboodschap verkondigd. Een citaat; "De gave van spreken in tongen, samen met die van vertolking en profetie, is de gave die het dichtst binnen het bereik ligt van iemand die vervuld is met de Heilige Geest." Dus bent u vervuld met de Geest? Dan ligt de gave van het spreken dicht binnen het bereik.

 

Dat werd in 2002 in de Visie geschreven, inmiddels, in 2006, worden op de site van EO ronduit pinksterstandpunten uitgedragen. Kijk op de site van de EO onder ‘thema’s artikelen”, klik op “Christelijk Geloof”, klik dan aan “De Heilige Geest en mijn leven”. Hier staan allerlei artikelen waarin een uiteenzetting van de klassieke pinkstertheologie over b.v. spreken in tongen staan. Zo is de EO gekidnapt door de (extreem) charismatische gelovigen. Eerst ruimte vragen, daarna overnemen en brutaalweg de eigen boodschap brengen.

 

In de Visie werd het bidden tot de Heilige Geest en "dronken­schap" in de Geest verdedigd

 

In het pinksternummer van Visie (nr. 24, 2003) worden aan W.J. Ouwe­neel een aantal vragen voorgelegd, onder meer over het bidden tot de Geest en dronkenschap in de Geest. Ouweneel legitimeert beide.

 

Wat betreft het bidden in de Geest. Ouweneel verzwijgt dat het Nieuwe Testament dit gebruik niet kent, er is daar geen enkel voorbeeld van een gebed tot de Geest te vinden, ook in de andere gedeelten waar in het Nieuwe Testament iets over gebed wordt gezegd staat niet de geringste aanwijzing voor het bidden tot de Geest. Hij zegt ook niet dat het bidden tot de Geest niet terug te vinden is in de gebeden die in het Oude Testament staan opgeschreven.

 

In plaats daarvan voert hij de enige tekst aan, die bij een oppervlakkige beschouwing voor een gebed tot de Geest van God kan worden gehouden. Het gaat om Eze­chiel (Ez. 37:9,10).

Hij wijst op deze tekst en zegt: "Zie je wel, hier wordt het gedaan, dus mogen wij het ook doen".

 

Het gaat daar echter om een specia­le situatie. Ezechiel krijgt een visioen. Hij wordt in de geest naar een dal met dorre doodsbeenderen gevoerd. De Here spreekt daar met hem en hij krijgt verschillende opdrachten. Hij krijgt de opdracht om tot de dorre doodsbeenderen te spreken en even later krijgt hij de opdracht om tot de geest te profeteren en te spreken. "Profeteer tot de geest ... en zeg tot de geest, zo zegt de Here Here: kom van de vier windstreken, O geest en blaas ...". Let op dat het hier niet om bidden maar om profeteren gaat.

 

Met behulp van deze ene tekst veegt hij het volledige getuigenis van de rest van de Bijbel opzij en verdedigt hij het bidden tot de Geest.

 

Het bidden tot de Geest is inmiddels in sommige charis­matische kringen geëvolueerd tot het aanroepen, tot het erbij roepen, tot het oproepen van de Geest (John Wimber, als onderdeel van zijn 'ministry' model).

 

Voor meer informatie:

·         Bidden tot de Geest?

·         Ministry op de manier van Wimber

·         Het powerchristendom

 

Hetzelfde doet Ouweneel met dronkenschap in de Geest. 

 

Dit is een voorbeeld van de charismatische boodschap die de laatste jaren door de EO wordt doorgegeven, keer op keer. Mensen als Ouweneel wordt uitgebreid de ruimte geven om extreem charismatische standpunten uit te dragen en te verdedigen. Dat is al een grote breuk met de koers uit het verleden. Maar typerend is dat de EO daarnaast ook nog eens niet of nauwelijks meer ruimte geeft aan mensen die het traditionele evangelische standpunt over dit soort zaken verdedigen en onderwijzen.

 

Zelfs de excessen van het powerchristendom (de Toronto Blessing) worden kritiekloos uitgedragen door de kanalen van de EO.

 

Ook op dit gebied gaat de EO direct in tegen alles waar de pioniers voor stonden.

 

Zij gelooft niet en zij gelooft wel - benen verlengen

 

Begin augustus 2003, zond de EO een uitzending uit van het programma "Zij gelooft niet en zij gelooft wel". Het ging om een programma over twee jonge vrouwen. De ene geloofde wel en de ander niet. Samen bezochten ze b.v. christelijke samenkomsten. 

 

In het programma kwam ze in contact met Rob Allart, een voorganger uit de Berea Gemeente. Op de vraag 'hoe weet je dat het christendom waar is?' zei hij eerst "je voelt het van binnen" en daarna "je kunt het weten omdat God wonderen doet, kom maar naar onze samenkomst, dan kun je het zelf zien". Vervol­gens werden er opnamen van de samenkomst uitgezonden. En welke wonderen werden er getoond?

 

In de Bijbel lezen we dat blinden weer ziende werden, dat lammen weer konden lopen, dat alle zieken werden genezen. Welk wonder werd in de samenkomst in de Berea gemeente getoond? Er werden te korte benen ver­lengd.

 

Dit is een parodie op wat er in de Bijbel gebeurde. Deze uitzending suggereert dat de Here Jezus zijn aan­dacht blijkbaar heeft verlegd van de blinden en verlam­den naar de mensen met een tekort been. Wat heeft dit nog te maken met wat Jezus of de apostelen deden?

 

Maar de EO zendt het allemaal uit.

 

1.7.  De EO en T.B. Joshua

 

Via positieve artikelen in de Visie heeft de EO actief de bediening van T.B. Joshua uit Nigeria gepromoot en verdedigd. Deze zelfver­klaarde "profeet" en "man Gods" is zeer omstreden. Zelfs vanuit charismatische kring wordt door velen tegen Joshua gewaarschuwd. Maar door de positieve publiciteit heeft de EO de bediening van de man gesteund.

 

Voor een beoordeling van Joshua, klik hier.

Voor nog meer infor­matie over Joshua, klik hier.

 

1.8.  De EO en New Age

 

De EO zendt het programma "touched by an angel" uit. Dit is een serie met duidelijke New Age trekken.

 

·         Zie informatie in de Nieuwsbrief, klik hier

·         Artikel uit de toetssteen (Link - de juiste titel)

 

De komende jongerendag (van 2006) heeft als titel "Enter the mystery". "Ga het mysterie binnen". De poster toont een foto in typische New Age stijl. Een vrouw heft haar handen op en heeft haar handen rond een bol van licht.

 

Het komt er in de praktijk op neer dat de EO alle ontwikkelingen in de richting van New Age, die in hoofdstuk 15 van de studie over de infiltratie van de New Age in de evangelische wereld worden beschreven, stimuleert. Waaronder het contemplatieve christendom met mensen als Henri Nouwen, Taizé, etc. Ik zeg niet dat dit bewust gebeurt, maar ze spelen door het stimuleren van deze ontwikkelingen wel de New Age beweging in de kaart.

 

Recent, 2006, is EO voorzitter ds. van der Veer verschenen in het tv-programma 'hour of power' van Schuller. Hij werd geïnterviewd door Jan van de Bosch. Van der Veer ziet dus blijkbaar de noodzaak niet in van het op afstand houden van valse leraren als Schuller. Schuller is een valse leraar met duidelijke New Age trekken, zie de informatie over Rober Schuller, klik hier.

 

1.9. De EO en de nieuwe spiritualiteit

 

De EO is de grote stimulator geweest achter het populariseren van het zogenaamde "praisen". . Bij het praisen wordt overwe­gend gebruik gemaakt van liederen uit de Opwekkingsbundel. Voor een analyse van enkele van de liederen, klik hier.

 

Door de praisebijeenkomsten raken de mensen gevoelsgericht, mystiek gericht. Het praisen is een belangrijke factor in de huidige paradigmaverandering  in de evangelische wereld.

 

Met de Opwekkingsliederen komt ook de nieuwe valse spiritualiteit de gemeente binnen. En met de nieuwe spiritualiteit de filosofie van de valse oecumene.

 

Voor een vergelijking van de bijbelse en de valse charismatisch-mystieke spiritualiteit, zie de studie: "De bijbel over geloof, gevoel, ervaring en mystiek", klik hier

 

Experincieng God

 

Dit was het thema van de jongerendag (van 2003). De boodschap was niet: "hebt geloof in God", maar "ervaar God". 

 

Ik heb een foto van de jongerendag waarin je enkele jongeren ziet staan, de armen omhoog geheven, de ogen gesloten, het hoofd in vervoering opgeheven. Zij waren blijkbaar op dat moment God aan het ervaren.

 

 

2. De EO en de kloof

 

Ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan heeft de EO in 1997 een congres gehouden en een boek uitgegeven. Alles onder de naam: "De boodschap en de Kloof".

 

Het congres ging over de vraag hoe wij de moderne postmoderne mens met het evangelie kunnen bereiken. Het antwoord kwam er in grote lijnen op neer dat wij ons minder zeker moeten opstellen. Met andere woorden, we moeten zelf postmodern worden. Je moet je niet langer presenteren als iemand die het gevonden heeft. Je moet als mede zoeker en twijfelaar naast de zoekende postmoderne mens gaan staan.

 

Vanaf dat moment begonnen programma's waarin men niet meer met gezag het woord verkondigt.

 

 

3. De EO heeft geen mening (de strategie die wordt gevolgd)

 

Hierboven is besproken dat de EO ten opzichte van het uitleven van homoseksualiteit en ten opzichte van de foutloosheid van de Bijbel de houding inneemt dat ze geen mening heeft. De medewerkers hebben wel persoonlijke meningen, die kunnen verschillend zijn, maar de EO heeft geen mening. Er wordt niet met gezag de weg van de Bijbel gewezen.

 

Deze tactiek wordt geregeld gevolgd.

 

Men doet alsof men geen standpunt heeft. Maar de keuze om geen standpunt in te nemen is eigelijk ook al een standpuntbepaling. Het geeft aan dat men blijkbaar van mening is dat het in deze zaken niet om fundamentele of zeer belangrijke zaken gaat.

 

Intussen blijkt ook heel duidelijk uit wie men aan het woord laat waar de leiding staat.

 

 

4. Agressie ten opzichte van traditionele evangelicals

 

Ter illustratie wijs ik weer op het artikel van Ad de Boer, in het ND van 20 juni 2002. Het heeft als titel 'Aan hard neersabelen doe de EO niet meer'.

 

De Boer schets­t in het artikel een zeer negatief beeld van de EO uit de jaren zeventig en tachtig, toen de EO volgens hem "zwart-witte standpunten" had en "tegenstanders neersabelde". Toen traden EO-presentatoren, zo beweert hij, op als "argumenten-mitrailleurs" en beschoten ze "met argumenten als kanonskogels opvattingen van tegenstanders".  Dit zijn enkele van de termen die Ad de Boer gebruik over de wijze van werken en de opstelling van de medewerkers uit de begintijd.

 

Zie ook hoofdstuk 13 van de studie: "Wat is er aan de hand in de Evangelische beweging?"

 

De traditionele evangelicals worden niet meer aan het woord gelaten. Of alleen nog even, minimaal, voor de vorm. En als ze al wat mogen zeggen dan wordt geregeld hun boodschap totaal verminkt.

 

Dat laatste is b.v. ds. Karel van Berghem overkomen. In de Visie is een verslag gepubliceerd van een tweegesprek tussen een voor en een tegenstander van Doelgericht Leven.  Ds. Karel van Berghem was de tegenstander.

 

(Voor informatie over doelgericht leven, klik hier)

 

De journalist die het artikel in de Visie, met het verslag van het tweegesprek, heeft geschreven is zeer selectief geweest in het weergeven van het feitelijke gesprek. Karel van Berghem heeft tijdens het gesprek een aantal bezwaren tegen Doelgericht Leven naar voren gebracht. Op ongeveer de helft van de bezwaren wist de voorstander een weerwoord te geven. Op de andere helft van de bezwaren niet. Wat bleek? In het artikel waren alleen de bezwaren waar de voorstander een weerwoord op wist te geven opgenomen. Alle bezwaren waar hij niets tegen in wist te brengen ontbraken. De sterkste argumenten van Karel van Berghem waren dus weggelaten. Daarmee gaf het artikel de indruk dat de kritiek van van Berghem niet veel voorstelde. In het verslag werd bij elk argument ook nog eens de voorstander het laatste woord gegeven.

 

 

5. Vier belangrijk momenten in de ontsporing van de EO

 

5.1. Charisma

 

Omdat de pioniers als koers hadden dat pinkster- en charismatische standpunten niet via de EO mochten worden uitgedragen waren vele christenen uit charismatische achtergrond ontevreden. Een aantal van hen heeft een tijd geprobeerd om een eigen omroep van de grond te krijgen. Als ik me goed herinner werd de naam 'Charisma' gebruikt.

 

Op een bepaald moment is er overleg geweest tussen deze groep met mensen binnen de EO. Daarop hebben zij de poging gestaakt om een eigen omroep op te richten. Er was hun blijkbaar toegezegd dat er ook voor hun geluid en beleving plaats moest zijn in de EO. In plaats van het proberen opzetten van een eigen publieke charismatische omroep richtte men zich nu op de EO.

 

Het lijkt er op dat zij hun doel bereikt hebben. Niet alleen worden tegenwoordig charismatische leringen en ervaringen via de kanalen van de EO uitgedragen. Ze zijn zelfs de dominante stroming geworden. Zie hierboven onder punt 1.6

 

5.2. De aanval op de onfeilbaarheid in een radio-uitzending

 

Op een bepaald moment in het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw werd de traditioneel evangelische leer over de onfeilbaarheid (inerrancy) voor het eerst via de EO- radio aangevallen. De tekst van de radioboodschappen staat ook in het, mede door de EO uitgegeven, boek "het gezag van de Bijbel”. Zie, hierboven, onder punt 1.1.

 

5.3.Het schrappen van het woord protestant uit grondslag

 

Daarmee is de volledige acceptatie van rooms-katholieken als medebroeders en zusters bezegeld en ruimte gemaakt voor rooms-katholieke medewerkers en bestuursleden. Zie, hierboven, punt 1.3.

 

5.4.Het contact met Michael Green

 

De EO kreeg in 1996, 1997 contact met Michael Green. Hij heeft de medewerkers en de leiding van de EO toen onderwijzen in postmodern denken. Zie, hierboven, punt 1.5.

 

 

6. De EO is de weg van de NCRV opgegaan 

 

Dit heeft Johan Frinsel verklaard. Hij heeft dit verscheidene malen gezegd, ook tegen mij persoonlijk.

 

Johan Frinsel is de voormalige directeur van "Tot heil des Volks". Hij is vele jaren vice-voorzitter van de EO geweest. Hij is een man van het eerste uur van de EO.

 

Hij heeft gesignaleerd dat de EO de weg van de NCRV is opgegaan.

 

De NCRV is ooit als een orthodox christelijke organisatie begonnen. De bekende evangelist Johannes de Heer was b.v. betrokken bij de oprichting. Hij heeft vele jaren in programma's van de NCRV voor de radio gesproken en gezongen. In de oorspronkelijke statuten werd de Bijbel beleden als het onfeilbare woord van God. Langzamerhand is men stapje voor stapje veranderd. Het begon met het loslaten van de onfeilbaarheid van de Bijbel. En uiteindelijk is het een compleet anti-christelijke organisatie geworden. Eerst werden de bijbelgetrouwe gelovigen naar de marge gedrukt en uiteindelijk werden ze helemaal monddood gemaakt.

 

Dit was de reden waarom men indertijd met de EO is begonnen. Eerst hebben de latere initiatiefnemers van de EO nog geprobeerd om wat ruimte binnen de NCRV te krijgen voor het bijbelgetrouwe geluid. Dat werd geweigerd. Daarop is het initiatief tot het oprichten van de EO genomen.

 

 

7. Enkele prominente vroegere medewerkers en bestuursleden over de koersverandering bij de EO

 

Alle broeders die ik hieronder aan het woord laat zien in dat het om meer dan incidenten, b.v. de homoseksualiteit, gaat. Achter al deze ‘’incidenten’ zien ze een fundamentele koerswijziging van de EO.

 

7.1. Meindert Leerling: de EO is uit koers, al vele jaren

 

Leerling is oud-EO-medewerker en eindre­dacteur van EO-tijd­sein. Hij is ook oud fractieleider van de RPF, nu opgegaan in de CU. Hieronder volgen de zinnen, waarmee hij een ingezonden artikel in het ND (Nederlands Dagblad) van 13 juni 2002, begon.

 

"De EO is uit koers. Al vele jaren. Het verbaast me in hoge mate dat niet veel eerder en veel massiever bezwaar is gemaakt tegen het gewijzigde programmabeleid van de EO. Al meer dan vijf jaar geleden hebben bestuur en directie van de EO mij laten weten, dat zij de oor­spronkelijke koers van de EO hebben verlaten. Kritiek daarop wordt niet geaccepteerd. De EO geeft in zijn programma's ruimte aan allerlei opvattingen. De luisteraar, de kijker en de lezer van Visie en Eva moeten dan zelf maar uitmaken welke opvatting de juist is. De EO heeft geen mening, wordt dan ge­zegd!"

 

7.2. Feike Ter Velde - EO, wie heeft u betoverd?

 

Feike Ter Velde, een andere bekende oud-medewerker van de EO, reageerde op de voorstelling van zaken van Ad de Boer in een inge­zonden stuk in het ND van 24 juni 2002. Hij schreef daarin onder meer: "Wat een droevig verhaal van Ad de Boer, voor wie ik altijd zoveel bewon­dering heb. Ik vrees dat hij is betoverd door die wonderlijke redeneringen van het zogenaamde postmodernisme. Daarin passen niet meer de 'absoluten' van de Bijbel. Conclusie is dan: we moeten de Bijbel aanpassen aan wat nog haalbaar is in deze tijd."

 

"Wat is er gebeurd met de EO? Waar en wanneer is het roer omge­gaan? Wat is er mis met de zekerheid die de Here iedere gelovige diep in het hart plant, waarvoor mensen in de kerkge­schiedenis hun leven hebben gegeven door de gehele kerkgeschiede­nis heen? Ik protesteer krachtig tegen dat 'postmoderne' gebazel, dat niets anders is dan een ontkrachting van het werk van de Heilige Geest door het Woord in het leven van elke ware gelovi­ge."

 

"Ik vind het ronduit schokkend dat Ad de Boer nu zegt zich niet langer te willen identificeren met het werk van de Evangelische Hulp Aan Homofie­len, waarmee de EO-Nazorg vanaf de oprichting altijd in christe­lijke verbondenheid heeft samengewerkt. EO - Wie heeft u beto­verd?"

 

7.3. Johan Frinsel: EO: Hoelang nog evangelisch?

 

Hierboven is onder punt 6 reeds de vroegere vice-voorzitter van de EO, Johan Frinsel, geciteerd. Ik herhaal wat hij heeft gezegd: "De EO is de weg van de NCRV op gegaan"

 

Ter aanvulling nog enkele citaten van hem uit het artikel "EO: Hoe lang nog evangelisch?" (De Oogst, September 2002).

 

"De Evangelische Omroep zal het onderwerp homoseksualiteit niet meer uit de weg gaan, vertelde Ad de Boer. Geschokt heeft menigeen de stellingen gelezen die hij poneerde. Uit zijn woorden is moeilijk iets anders op te maken dan dat de EO het in de jaren zeventig verkeerd zou hebben aangepakt. Nu mag de buitenwacht dan vernemen dat sinds een jaar geleidelijk een nieuwe gedragslijn is ontwikkeld. In werkelijkheid heeft de EO veel eerder de oude koers al verlaten. Velen hebben dat gesignaleerd, maar waarschu­wingen en protesten hebben niet mogen baten."

 

"De EO jongerendag 2002, waar dit jaar voor het eerst in de geschiedenis van de EO een stand stond opgesteld van 'Contrari0', een vrijgemaakt gereformeerde werkgroep van homo's en lesbiennes die homoseksuele relaties niet bij voorbaar afwijst"

 

"Alle ontkenningen ten spijt is het duidelijk dat de EO niet meer op de koers ligt die de stichters voor ogen hebben gehad. In plaats van een spreekbuis te zijn waardoor uitsluitend de bood­schap klinkt die wij de wereld verschuldigd zijn, wordt het in toenemende mate een platform waar allerlei meningen - soms zelfs van de wereld en het ongeloof - het woord mogen voeren."

 

"Wat doet de EO ons aan? Een huis dat tegen zichzelf verdeeld is, kan niet blijven bestaan. Het is het één of het ander en we zien nu naar welke richting de gedachten gaan van degenen die het voor het zeggen hebben.

'Contrari0' was er niet stiekem doorgeslipt, maar uitgenodigd. Met artikelen in Eva en Visie wordt een klimaat geschapen dat helemaal in het postmoderne denken past. De behoudende artikelen die er tegenover staan, zijn uitstekend geschikt om de critici de wind uit de zeilen te nemen. Het moet allemaal kunnen. Waar zal het bij de EO stoppen? Zal het stoppen?"

 

8. Conclusies

 

Uit het voorgaande kunnen we niet anders concluderen dat de EO de oude koers heeft verlaten. Precies ook wat mensen als Meindert Leerling en Johan Frinsel hebben geschreven en gezegd.

 

De traditionele evangelicals, die de EO hebben opgericht, komen niet meer of steeds minder aan het woord. Het is inmiddels zo ver dat vele van hun overtuigingen via de kanalen van de EO worden ondermijnd en aangevallen.

 

Ds. Glashouwer, Evangelist Kits, Johan van Oostveen en vele anderen die aan de wieg van de EO hebben gestaan zouden zich bij wijze van spreken 'in hun graf omdraaien' als ze b.v. zouden weten dat de onfeilbaarheid niet meer wordt verdedigd maar juist aangevallen, dat tegenwoordig charismatische leringen worden uitgedragen tot zelfs de meeste extreme toe, dat er geen stelling meer wordt genomen tegen homofilie, dat rooms-katholieken welkom zijn, etc.

 

En ze zouden helemaal geschokt zijn door het postmoderne 'gebazel' (om maar eens de woorden van Feike Te Velde te gebruiken) van o.a. de voorzitter van de EO.

 

Wat er nu gebeurt is niet anders dan verraad aan de pioniers van de EO. En ook verraad aan de bijbelse standpunten en uitgangspunten van de pioniers. En ten diepste verraad tegenover de Heer die de EO indertijd in het leven heeft geroepen.

 

Maar zo stelt men, er is toch ook nog zegen, er worden toch ook nog goede dingen doorgegeven. Dat klopt, maar het is wel een aflopende zaak. De boodschap is nu nog gemengd maar dat is slechts een tussenstadium in het afglijden in de afval van het woord van God.

 

De EO wordt meer en meer tot een instrument van de boze. Het is het kanaal waardoor allerlei gevaarlijke trends, zoals b.v. het contemplatieve christendom, worden uitgedragen.

 

 



Meer over de EO
HOME